رباط متقاطع جلویی (Anterior cruciate ligament) یکی از رباطهای مهم مفصل زانو است.ازجمله عوامل مهم ثبات هر مفصل بستگی به سالم بودن ساختمان رباط آن مفصل دارد و اگر مفصلی تحرک زیادی در حالت طبیعی داشته باشد، نقش رباط یا رباطهای آن مفصل اهمیت بیشتری می‌یابد.قدرت رباط متقاطع جلویی معادل رباط طرفی داخلی یا MCL و نصف قدرت رباط متقاطع پشتی(PCL) است.
رباط متقاطع جلویی معمولاً رباط صلیبی جلویی (قدامی) نیز خوانده‌می‌شود. این رباط ازجمله رباط‌هایی است که به هنگام فعالیت‌های شدید آسیب می‌بیند.در ورزشکاران حرفه‌ای پارگی رباط متقاطع جلویی شایع است و به پارگی ACL معروف است.اگر نیروی اعمال شده خیلی زیاد باشد، احتمال پارگی رباط طرفی داخلی و منیسک داخلی به همراه پارگی رباط متقاطع جلویی وجود دارد.
درد زانو و آسیبهای ورزشی زانو در ورزشکاران شایع است . آسیب زانو بعد از آسیب مچ پا ( پیچ خوردگی مچ پا ) شایع ترین محلی است که دچار صدمات ورزشی می شود .صدمات رباط صلیبی قدامی زانو یکی ازعلل شایع زانودرد حاد و مزمن است.جراحات این رباط زانو که به آن رباط ضربدری قدامی یا رباط متقاطع قدامی هم می گویند عمدتاً ناشی از کاهش ناگهانی سرعت در هنگام دویدن و صدمات ورزشی تماسی که جزء چرخشی روی زانو دارند می باشد. همچنین ورزشهای تماسی می توانند ثانویه به کشیده شدن زانو , اعمال نیروهایی از سمت خارج به داخل زانو و یا باز شدن بیش از اندازه زانو (Hyper extension ) سبب صدمه دیدگی رباط صلیبی قدامی زانو ( ACL ) شوند.
صدمه دیدگی رباط ضربدری جلویی در سطح یکسانی از فعالیت در زنان بیشتر رخ می دهد و درصد قابل ملاحظه ای از صدمات زانو را تشکیل میدهد. حداقل 50% از افراد با آسیب ACL دچار آسیب منیسک های زانو می شوند که منیسک خارجی مستعدتر به آسیب دیدگی است ( البته در آسیب دیدگی حاد زانو ). در آسیب های مزمن رباط ACL معمولاً منیسک داخلی است که دچار آسیب دیدگی ورزشی همراه می شود. سالانه در آمریکا 95000 پارگی رباط صلیبی قدامی زانو گزارش می شود. رباط صلیبی قدامی زانو ( ACL ) برای پایداری مفصل زانو در هنگام دویدن , پرتاب پا و … بسیار حیاتی است. زانویی با آسیب دیدگی رباط ACL بسیار برای صدمه دیدگی های بعدی در منیسک و تغییرات تخریبی ( آرتروز ) به مراتب مستعدتر است. آسیب دیدگی وتر صلیبی قدامی زانو می تواند در قالب یک سه گانه آسیب دیدگی به همراه آسیب منیسک و رباط جانبی داخلی ( طرفی داخلی زانو ) رخ دهد که سه گانه آسیب های ورزشی در زنان شایعتر است.
بیومکانیک ورزشی
85% از مقاومت در مقابل حرکت به جلوی استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران را در محل مفصل زانو را ACL تامین می کند و سبب پایداری زانو در هنگام ایست ناگهانی می شود. حداکثر مقاومت ACL زمانی است که زانو در حالت کاملاً باز قرار دارد.
همچنین رباط صلیبی قدامی در محدود کردن میزان چرخش درشت نی هم نقش دارد و هنگامی که زانو کاملاً باز است در مقابل نیروهای وارد به زانو از داخل و خارج زانو را محافظت می کند و پایداری آنرا به کمک رباطهای جانبی زانو حفظ می کند.
هنگامی که ACL صدمه ببیند ترکیبی از حالت حرکت به جلوی درشت نی نسبت به ران و چرخش به خارج و داخل بیش از حد استخوان درشت نی رخ می دهد.
متوسط قدرت رباط صلیبی قدامی در برابر کشش حدود 2160 نیوتن می باشد که این مقدار بطور قابل ملاحظه ای کمتر از متوسط توان رباط صلیبی ( متقاطع ) خلفی و تقریباً نصف رباط جانبی ( طرفی ) داخلی زانو است.
منابع: پورتال پزشكي ورزشي ايران، ويكي پديا
