لگن یا آ ن طور که در بین مردم مصطلح است لگن خاصره یک ساختمان استخوانی حلقوی است که از سمت بالا به ستون مهره و از پایین به استخوان های ران متصل می شود. این حلقه استخوانی از دو استخوان بزرگ و قرینه تشکیل شده که به آنها استخوان های بی نام Innominate bone می گویند.
این دو استخوان در قسمت جلو به یکدیگر متصل می شوند ولی در قسمت پشت، در بین آنها یک استخوان مثلثی شکل به نام استخوان خاجی یا ساکروم Sacrum قرار دارد. دو استخوان بی نام در طرفین و جلو و یک استخوان خاجی در پشت کلا به یکدیگر متصل و مفصل شده و یک حلقه استخوانی را درست می کنند که به آن حلقه لگن Pelvic ring می گویند.
انواع آسیب های حلقه لگن
آسیب های حلقه لگن Pelvic ring injuries جزئی از یک دسته بزرگتر به نام شکستگی های لگن بوده و ممکن است به صورت شکستگی یا دررفتگی و یا ترکیبی از شکستگی و دررفتگی لگن باشند. این آسیب ها را می توان به دو دسته کلی آسیب های پایدار و ناپایدار تقسیم کرد.
آسیب های پایدار
منظور از آسیب های پایدار حلقه ی لگن این است که نیرویی که به طور معمول و در حین فعالیت های روزمره به لگن وارد می شود نتواند شکل لگن را تغییر دهد.این گروه از آسیب ها ی لگن شامل شکستگی هایی هستند که شکل حلقوی لگن را تغییر نمی دهند. این شکستگی ها معمولا بر اثر ضربات با شدت کم به وجود آمده و عوارض شدیدی ندارند.
انواع شکستگی
انواع شکستگی های پایدار حلقه ی لگن عبارت اند از:
1-شکستگی خار ایلیاک فوقانی قدامی
2-شکستگی خار ایلیاک تحتانی قدامی
3-شکستگی توبروزیته ایسکیوم
4-شکستگی بال ایلیاک
5-شکستگی راموس پوبیس
آسیب های ناپایدار حلقه لگن
آسیب هایی که موجب می شوند حلقه لگن از یک یا چند محل باز شود آسیب های ناپایدار حلقه ی لگن می باشند. این دسته از آسیب ها شدیدترند و موجب بروز مشکلات بیشتری برای بیمار می شوند.منظور از ناپایداری آسیب ها ی حلقه ی لگن این است که وقتی به محل آسیب فشار معمولی وارد شود قطعات شکسته شده به راحتی حرکت می کنند. این دسته از آسیب ها معمولا شدت بیشتری از انواع قبل داشته و بر اثر ضربات شدیدتر مانند تصادف اتومبیل یا سقوط از بلندی به وجود می آیند.
در غالب آسیب های پایدار حلقه لگن ، لگن در دو ناحیه جلو و عقب باز می شود. باز شدن حلقه لگن در جلو ممکن است به صورت شکسته شدن راموس های پوبیس یا باز شدن سمفیز پوبیس (محل اتصال دو استخوان بی نام در جلو) باشد.
آسیب و باز شدن حلقه لگن در عقب می تواند به سه صورت ایجاد شود:
1-شکسته شدن استخوان ایلیوم
2-دررفتگی مفصل ساکروایلیاک (مفصل بین استخوان بی نام و ساکروم)
3-شکسته شدن استخوان ساکروم
