دسته ای از شکستگی های لگن که در سنین بالا ایجاد میشوند بخصوص شکستگی های اطراف مفصل ران ارتباط مستقیمی با پوکی استخوان دارند. شکستگی های لگن در اطراف مفصل ران در افرادی که تراکم استخوانی پایینی دارند شایعتر است. این افراد بدنبال ضربات خفیفی مانند یک زمین خوردن ساده دچار شکستگی لگن میشوند. کاهش تراکم و سفتی استخوان که به آن پوکی استخوان یا استئوپروز هم میگویند گرچه میتواند در هر سنی ایجاد شود ولی در افراد مسن بخصوص در سنین بالای 50 سالگی بیشتر است.
کلسیم نقش بسیار مهمی در ساخته شدن استخوان و حفظ تراکم آن دارد و مصرف میزان کافی کلسیم تاثیر غیر قابل انکاری در پیشگیری از شکستگی های لگن بخصوص شکستگی های اطراف مفصل ران دارد.
در زمان کودکی و نوجوانی بدن به کلسیم نیاز دارد تا بتواند توده استخوانی کافی را بسازد و در سنین میانسالی و بعد از آن بدن برای حفظ تراکم استخوان به مقادیر کافی از کلسیم نیاز دارد. برای اینکه فرد در بزرگسالی توده استخوانی محکمی داشته باشد باید در زمان کودکی روزانه بطور متوسط 1200 میلیگرم کلسیم به بدن او برسد. فرد بزرگسال هم برای حفظ تراکم استخوان خود نیاز به دریافت همین مقدار از کلسیم در هر روز دارد.
مصرف کلسیم به تنهایی برای سلامت استخوان ها و سفتی آنها کافی نیست. بدن برای جذب کلسیم به ویتامین دی نیاز دارد. بدن انسان ها بطور روزانه به 600-400 واحد بین المللی ویتامین دی نیاز دارد.
شکستگی لگن بخصوص شکستگی های اطراف مفصل ران تاثیر بسیار مهمی بر کیفیت عملکرد کل سیستم حرکتی بدن انسان بجای میگذارد. بعد از این شکستگی ها احتمال معلولیت و حتی مرگ بالا میرود. بعد از تشخیص شکستگی لگن نیاز به بستری شدن بیمار در بیمارستان است. در غالب موارد نیاز به عمل جراحی و بازپروری وسیع دارد و میتواند توانایی راه رفتن بیمار را حتی بعد از درمان بشدت محدود کند.
منبع:ایران ارتوپد
