بسیاری از افراد مبتلا به آرتروز شدید نیاز به استفاده از مفاصل مصنوعی جایگزین دارند. تا کنون ایمپلنت‌های فلزی و پلاستیکی به منظور کاهش درد و همچنین افزایش کارایی جایگزین سطوح فرسوده و ورم کرده مفاصل شد. با این وجود ثابت شده است که این مفاصل مصنوعی طول عمری نسبتا کوتاه و کارایی محدود داشته و در مقایسه با مفاصل بیولوژیکی آرتروسکوپیک، تهاجمی‌تر نیز می‌باشند.
یک جراح زانو با اشاره به روش جدید ترمیم زانوی آسیب دیده در افراد به صورت مادام العمر گفت: در این روش جدید با نمونه گیری از غضروف آسیب دیده زانو و کاشت آن؛ نمونه اصلی غضروف در زانوی افراد جایگزین غضروف آسیب دیده می‌شود.
در این تکنیک جدید باید زاویه مفصلی و تاندون افراد سالم باشد و فرد نیز به آسیب غضروف زانو مبتلا شده باشد.
جراح در مرحله نخست این آسیب دیدگی را تشخیص می‌دهد و برای کاشت غضروف به اندازه ۱۰۰ میلی گرم نمونه از بافت زانوی فرد نمونه‌گیری می‌کند و پس از ۱۵ روز کشت این غضروف آماده می‌شود و در مرحله دوم با جراحی باز غضروف داخل زانو گذاشته می‌شود.
با کاشت غضروف که به صورت ژلاتین جامد است بیمار می‌تواند پس از ۴۸ ساعت فیکس زانو حرکات زانو را تا ۶۰ درجه را انجام دهد و این فرد پس از ۴ ماه نیز روی زانوی خودش می‌تواند راه برود.
این جراح زانو در پاسخ به این پرسش که آیا این روش جدید نیز مانند گذاشتن پروتز به زمان محدودی وابسته است، افزود: کاشت این غضروف ژلاتینی دارای طول عمر طولانی بوده چون نمونه از بدن بیمار گرفته می‌شود و در یک فضای خاص این نمونه کشت و به زانوی فرد جراحی می‌شود و به عنوان یک عنصر مصنوعی نیست بلکه عضو طبیعی بیمار به حساب می‌آید.
این تکنولوژی از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ تحقیقات بالینی را گذرانده و از سال ۲۰۰۶ تجاری‌سازی آن شروع و از سال ۲۰۰۸ وارد ایران شده است.
هم اکنون متخصصان قادرند به طور ترمیم بیولوژیکی غضروف آسیب دیده زانو را _ چه در افراد جوان که مجروح شده‌اند و چه در افراد پیر که مبتلا به آرتروز می‌باشند_ انجام دهند. بدین ترتیب با استفاده از روش بیولوژیکی می‌توان استفاده از مفاصل مصنوعی را به تاخیر انداخته و یا از آن اجتناب کرد.
منابع: هیتنا، تبیان
