در بیمار تونل مچ دستی یا سندروم کانال کارپ فشار زیادی به عصب مدیان در ناحیه مچ دست وارد شده و در نتیجه علائمی ظاهر میشود.
در مراحل اولیه بیماری سندروم کانال کارپ، استفاده کردن از مچ بند طبی که با داشتن یک آتل فلزی محکم در درون آن باعث بیحرکتی نسبی مچ دست می شود به درمان کمک میکند . درصورتیکه بیمار به این روش درمانی پاسخ مناسبی نداد پزشک معالج با استفاده از تزریق کورتیکواستروئید در درون کانال کارپ سعی در کاهش تورم درونی آن و درمان بیماری میکند. تزریق در داخل کانل کارپ ممکن است همراه با یک دوره گچ گیری باشد.
در صورتیکه این درمان هم موثر واقع نشود پزشک از عمل جراحی سندروم کانال کارپ استفاده میکند. در عمل جراحی رباط عرضی مچ دست پاره میشود تا به این وسیله فشار درون کانال مچ دستی کاهش یابد. این عمل جراحی را میتوان به صورت باز و با شکاف دادن پوست و با به روش آندوسکوپی انجام داد. در روش آندوسکوپی لوله ای از طریق شکاف کوچکی در مچ دست به زیر پوست فرستاده شده و از طریق آن رباط عرضی مچ دست شکاف داده میشود.
در صورت عدم درمان سندروم کانال کارپ مناسب و به موقع این بیماری، بتدریج فشار برروی عصب میانی بیشتر شده و در نهایت باعث بروز عوارض غیر قابل برگشت می شود.
پیشگیری از عود مجدد این بیماری با خودداری از فعالیت زیاد در مدت کوتاه و توزیع کارها در زمان طولانی تر، خودداری از قرار دادن دست و مچ دست درحالت خیلی خم در هنگام کارکردن مثلا هنگام استفاده از کیبورد یا ماوس کامپیوتر امکانپذیر است.
جراحی سندروم کانال کارپ
جراحی سندروم کانال کارپ معمولا با بیهوش کردن بیمار و یا بیحسی موضعی کل اندام فوقانی صورت میگیرد. جراحی سندروم کانال کارپ میتواند به دو روش باز و بسته انجام شود.
در روش باز پزشک جراح ابتدا شکافی طولی به طول 5-3 سانتیمتر در جلوی مچ دست ایجاد میکند. در زیر پوست و پس از باز کردن فاشیای کف دستی، رباط عرضی مچ دست بصورت یک نوار کلفت و سفید نمایان میشود. سپس جراح با قیچی یا تیغ جراحی این رباط را قطع کرده و در زیر رباط عصب مدیان نمایان میگردد. با این کار فضای بسته کانال که بصورت یک حلقه بسته دور تا دور عصب را گرفته و آن را فشار میدهد به یک فضای باز تبدیل میشود.
باز شدن این فضا موجب افزایش حجم آن و در نتیجه کاهش فشار درون آن میگردد و با کاهش فشار بر روی عصب علائم بیماری سندروم کانال کارپ از بین خواهد رفت. در پایان جراحی سندروم کانال کارپ، پزشک فقط پوست را بخیه زده و پانسمان حجیمی را بر روی زخم قرار میدهد. بیمار در همان روز جراحی سندروم کانال کارپ میتواند از بیمارستان مرخص شود. بتدریج و در طی هفته های بعد از جراحی فاصله بین لبه های باز شده رباط عرضی مچ دست به توسط بدن با بافتی شبیه به رباط پر میشود. این کار موجب بسته شدن مجدد رباط میگردد ولی در این وضعیت جدید طول رباط افزایش پیدا کرده و در نتیجه فضای درونی کانال هم گشادتر شده است.
در روش بسته که با آندوسکوپ صورت میگیرد ابتدا پزشک جراح شکاف کوچکی را در ناحیه مچ دست ایجاد کرده و سپس وسیله ای به نام آندوسکوپ که شبیه به آرتروسکوپ است را از طریق آن شکاف وارد مچ دست کرده و به درون کانال کارپ میرود. وی تمام مسیر کانال کارپ و عصب مدیان و رباط عرضی را با آندوسکوپ میبیند و سپس با استفاده از چاقوی مخصوصی که از کنار آندوسکوپ عبور میدهد رباط عرضی را قطع میکند. آندوسکوپ کمک میکند تا جراح در حین انجام این عمل آسیبی به عصب مدیان و تاندون ها نرساند. در پایان جراحی شکلف پوسی کوچک مچ دست بخیه میشود.
برای آشنایی با درمان درد مچ دست بر روی لینک کلیک کنید
منبع:ایران ارتوپد 1 . 2 . 3
