در رفتگی مفصل ران معمولا بصورت بسته قابل جااندازی است. این کار باید در اسرع وقت انجام شود و تاخیر در جااندازی ( حتی چند ساعت) میتواند احتمال بروز عوارض را زیاد کند. پس جااندازی دررفتگی مفصل ران یک اورژانس ارتوپدی است.
جااندازی در رفتگی مفصل ران(در رفتگی لگن) معمولا در اطاق عمل و تحت بیهوشی عمومی انجام میشود. پزشک معالج پس از بیهوش شدن بیمار با کششی که به ران وی در جهات خاصی وارد میکند مفصل را جا میندازد. اگر در رفتگی بدون ضایعات همراه دیگر، مثل شکستگی لبه استابولوم باشد معمولاً جااندازی بسته موفقیت آمیز است.
گاهی اوقات در رفتگی مفصل ران بصورت بسته جا نمیفتد و بیمار نیاز به عمل جراحی پیدا میکند. در این بیماران معمولا کپسول مفصلی یا یک قطعه شکسته شده لبه استابولوم در داخل مفصل گیر کرده و مانع جااندازی میشود. در حین جراحی پزشک معالج با شکاف دادن پوست و کنار زدن عضلات لگن، عاملی را که مانع جاافتادن مفصل میشود پیدا کرده و آنرا به کنار میزند تا مفصل جا بیفتد.
بعد از جااندازی در رفتگی مفصل ران ، پزشک معالج مجدداً از بیمار عکسبرداری میکند تا از درست بودن جااندازی مطمئن شود. همچنین حتما بعد از جااندازی از بیمار سی تی اسکن لگن انجام میشود. هدف از انجام این سی تی اسکن اینست که اگر قطعه استخوانی از لبه استابولوم کنده شده و در داخل استابولوم گیر کرده باشد در سی تی اسکن دیده شود. در بسیاری اوقات این قطعات کوچک هستند و ممکن است در رادیوگرافی ساده دیده نشوند. ولی همین قطعات هر چند کوچک بسیار مهم هستند چون ماندن آنها در داخل مفصل میتواند موجب بروز ساییدگی در مفصل شود.
گفتیم که ممکن است همراه با دررفتگی مفصل ران شکستگی هم ایجاد شده باشد. این شکستگی ممکن است بصورت کنده شدن قسمتی از لبه استابولوم یا شکسته شدن قسمتی از سر استخوان ران و یا شکسته شدن شدید کل استابولوم باشد. در این موارد ابتدا دررفتگی مفصل بصورت بسته جااندازی شده و از لگن بیمار سی تی اسکن به عمل میاید. اگر پزشک معالج تشخیص داد که شکستگی نیاز به جراحی دارد، پس از چند روز که بیمار آمادگی بیشتری برای عمل جراحی پیدا کرد برای جااندازی شکستگی تحت عمل جراحی قرار میگیرد. در مواردی که دررفتگی از همان ابتدا قابل جااندازی نباشد ممکن است جااندازی دررفتگی و جااندازی و تثبیت شکستگی با هم انجام شود.
برای آشنایی با درمان در رفتگی مفصل ران بر روی لینک کلیک کنید
منبع:ایران ارتوپد
