تشخیص افتراقی بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران)
از نظر نشانه های بالینی، در مراحل اولیه بیماری پرتس ممکن است با سایر بیماری هایی که باعث مفصل ران تحریک پذیر می شوند مثل سینویت گذرا و سل اشتباه شود. تصویر رادیوگرافی در مراحل پیشرفته بیماری پرتس ممکن است با موارد زیر اشتباه گردد
1) دیسپلازی متعدد اپی فیزها
2) بیماری مورکیو
3) کرتینیسم
4) بیماری گوشه
5) کم خونی با سلولهای داسی شکل
بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران) در بعضی از بیماران دو طرف را گرفتار می کند و در مواردی که گرفتاری دو طرفه باشد، معمولاً دو مرحله مختلف خودنمایی می کند.
پیش آگهی
بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران) دوره ای داشته که پس از گذشت آن (حدود 2 تا 3 سال) نکروز سر استخوان ران التیام می یابد. هرچه گرفتاری سر زیادتر بوده، سن بیشتر باشد و جنس بیماری دختر باشد، تغییر شکل استخوان بیشتر بوده و پیش آگهی بیماری بدتر است. اصولاً مهمترین عامل تعیین کننده پیش آگهی دیررس بیماری پرتس شدت دفورمیتی سر در زمان بلوغ اسکلتی است.
مراحل پیشرفته بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران) که باعث تغییر شکل سر استخوان ران شده، باعث استئوآرتریت مفصل ران در سنین بالا می گردند.
درمان بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران)
در مواردی که علایم تحریک مفصل ران وجود دارد (فلکسیون دفورمیتی، محدودیت و دردناک بودن حرکات مفصل ران) باید بیمار را بستری کرده و با گذاشتن کشش پوستی به مدت 2 تا 3 هفته آن را بر طرف نمود.
در مواردی که مقدار گرفتاری سر استخوان ران کم بوده و سن کودک کمتر از 5 سال باشد، کودک را تحت نظر می گیریم، اگر علایم بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران) عود کرد و یا تصویر رادیوگرافی پیشرفت بیماری را نشان داد، بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران) درمان کرده والا فقط بیمار را تحت نظر می گیریم.
در مواردی که میزان ابتلا زیاد بوده، سن بیماری بیش از 6- 5 سال باشد، و یا در مواردی که سن و میزان ابتلا کمتر و بیمار تحت نظر بوده و بیماری عود کرده است باید بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران) را درمان نمود.
سابق بر این، هدف از درمان پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران) جلوگیری از گذاشتن وزن روی مفصل مبتلا تا التیام کامل سر بود (حدود 2-3 سال). این کار با استراحت در بستر، گچ گیری و یا استفاده از بریس هایی که از وارد شدن فشار روی مفصل آن جلوگیری می کرد انجام می شود. اما مطالعات بعدی نشان داد که این روش ها نمی توانند بطور مؤثری فشار وارد بر سر استخوان ران را کاهش دهند و از اینرو مطرود شدند.
امروز، هدف از درمان بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران) گذاشتن سر استخوان ران به طور کامل در داخل حفره استابولوم (Containment) تا التیام کامل بیماری است. بدین ترتیب از تغییر شکل سراستخوان ران جلوگیری شده و پس از التیام سر کرویت خود را حفظ می کند. برای این کار می توان از تجویز بریس مثل بریس اسکاتیش رایت و یا عمل جراحی بهره جست.
باتوجه به اینکه استفاده از بریس (سیاه شدن سر استخوان ران) به مدت طولانی برای بیمار و والدین او ناراحت و خسته کننده بوده و اکثر بیماران به طور کامل از آن استفاده نمی کنند، امروزه اکثر مؤلفین عمل جراحی بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران) را در این بیماران ترجیح می دهند و اعمالی که به این منظور انجام می شوند عبارتند از
واروس استئوتومی: استئومی انتهای فوقانی ران برای کاهش زاویه سر و گردن
استئوتومی سالترلگن و پوشش سر استخوان ران به وسیله آن
سل مفصل ران و بیماری پرتس (سیاه شدن سر استخوان ران)
سل مفصل ران بعد از سل ستون مهره ای شایعترین سل استخوانی مفصلی است و بیشتر در کودکان و جوانان دیده می شود. این بیماری مانند سل دیگر استخوان و مفصلها نسبت به سل احشایی ثانوی است.
-
بازدید کنندگان گرامی
