بررسی‌ها نشان داد: شش نفر از این گروه هفت نفری كه پس از آن رقابت به طور مداوم به دویدن ادامه داده بودند در طول یك دوره ده ساله دچار هیچ آسیب جدید در ناحیه مفاصل زانو نشده بودند.در مقابل تنها فردی كه دویدن در فواصل طولانی را در این مدت رها كرده بود دچار تخریب شدید ساختارهای داخلی زانوهایش شده بود.
از سوی دیگر یك مطالعه بلند مدت در دانشگاه استانفورد در همین زمینه روی 45 دونده و 53 نفر كه عادت به دویدن نداشتند از سال 1984 صورت گرفته است. تمام این افراد با اشعه ایكس پرتونگاری شدند.نتایج مطالعات نشان داد كه پس از گذشت 18 سال 20 درصد از دوندگان دچار التهاب مفصلی در زانوهایشان شدند در حالی كه این رقم در بین گروهی كه عادت به دویدن نداشتند به 32 درصد می‌رسید.این دو پژوهش با ارائه شواهد علمی‌بیشتر تاكید می‌كنند كه دویدن در حفظ سلامت مفصل‌ها موثر است.
اما این پژوهشگران تاكید كردند: ما هنوز هم در این مرحله از آزمایشات نمی‌توانیم نتیجه قطعی را بدست آوریم و نمی‌توانیم قاطعانه به دویدن به عنوان راهی برای حفاظت از زانوها توصیه كنیم.از سوی دیگر، كالج طب ورزش آمریكا اخیرا گزارش كرده است كه هر پوند وزن اضافی در توده بدنی،چهار برابر پوند بر فشار وارد شده به زانو می‌افزاید و بنابراین با این روال پس از گذشت یك دهه احتمال ابتلا به آرتریت یا التهاب مفاصل 50 درصد افزایش پیدا می‌كند. بنابراین دویدن می‌تواند به عنوان یك عامل كاهش دهنده وزن در حفاظت از مفاصل زانو نقش بسزایی ایفا كند.
