پای ضربدری و یا ژنو والگوم به حالتی گفته می شود که زانو ها به یکدیگر چسبیده و قوزک پاها از همدیگر فاصله دارند و فضای موجود بین مچ پا و قوزک ها بیشتر از حد
طبیعی است.
زانوی ضربدری یکی از انواع تغییر شکل های زاویه دار زانو است که در آن ران ها به هم نزدیک می شوند و قوزک های داخلی از هم فاصله می گیرند و در نتیجه نمایی
شبیه ضربدر در پا ایجاد می کنند. :
:علل
.وراثت
.قرار گرفتن مداوم بدن در حالت غیر طبیعی
.کم تحرکی به خصوص در 4 و5 سالگی
.سوء تغذیه در 4 و5 سالگی
.ضعف عضلات ساق پا و کف پا
.افزایش وزن به خصوص در دوران کودکی
.زود راه رفتن کودکان
.بیماری ها و عفونت های مفصلی مانند آرتروز و راشیتیسم(نرمی استخوان)
.درمان نامناسب شکستگی ها(بد جوش خوردن) در ناحیه زانو
.ضعف عضلات نیم غشایی و نیم وتری
.کوتاهی عضلات و به ویژه عضله ی کشنده ی پهن نیام و عضله ی دو سر رانی
.کوتاهی نوار عضله ی سوئز خاصره ای
.پارگی کپسول و رباط داخلی زانو و کوتاهی کپسول و رباط خارجی زانو
.کاهش زاویه بین سر و گردن استخوان ران و تنه
.رشد بیش از اندازه ی کندیل داخلی در مقایسه با کندیل خارجی زانو
.صافی کف پا
تشخیص
برای تشخیص این عارضه فرد باید به پشت بخوابد و دو پایش را کنار هم قرار دهد.در این حالت زانو ها به هم می چسبند و قوزک های داخلی از یکدیگر دور می شوند. اندازه گیری فاصله ی قوزک ها درجه تغییر شکل را مشخص می کنند.
درجه 1: فاصله میان دو قوزک داخلی از 2.5 سانتیمتر کمتر است..
درجه 2: فاصله میان دو قوزک داخلی بین 2.5 تا 5 سانتیمتر است..
درجه 3:فاصله میان دو قوزک داخلی بین 5 تا 7.5 سانتیمتر است..
درجه 4:فاصله میان دو قوزک داخلی بیشتر از 7.5 سانتیمتر است..
منبع:کلینیک امید
