عوارض دررفتگی مفصل ران (دررفتگی لگن)

دررفتگی مفصل ران آسیب شدیدی است. اکثر این دررفتگی ها بدون برجای گذاشتن عارضه خاصی بهبود پیدا میکنند ولی بعضی از آنها ممکن است عارضه دار شوند.  مهمترین این عوارض عبارتند از

 سیاه شدن سر استخوان ران و دررفتگی مفصل ران

اگر در حین دررفتگی مفصل ران به رگهای خونی تغذیه کننده سر استخوان ران آسیب وارد شود بیمار دچار نکروز آوازکولر سر استخوان ران میشود. احتمال بروز این عارضه بدنبال در رفتگی حدود 20 درصد است. هرچه فاصله زمانی بین وقوع در رفتگی و انجام جااندازی مفصل بیشتر باشد به عبارت دیگر هر چه دررفتگی دیرتر جا بیفتد احتمال بروز این نکروز هم بیشتر میشود. سیاه شدگی سر استخوان فمور ممکن است در رادیوگرافی ساده پس از شش هفته از وقوع در رفتگی یا پس از چند ماه دیده شود. البته ام آر آی میتواند زودتر این بیماری را تشخیص دهد. این عارضه میتواند در دراز مدت موجب استئوآرتریت یا ساییدگی مفصل لگن شود.

آسیب غضروف مفصلی و دررفتگی مفصل ران

ممکن است در موقع دررفتگی به غضروف سر استخوان ران آسیب وارد شود. این آسیب هم میتواند در دراز مدت موجب استئوآرتریت یا ساییدگی مفصل لگن شود.

ساییدگی مفصل و دررفتگی مفصل ران

اگر همراه با دررفتگی لگن، شکستگی استابولوم یا سر استخوان ران هم وجود داشته باشد بیمار ممکن است در دراز مدت دچار استئوآرتریت مفصل لگن شود. علت اینست که اگر شکستگی ایجاد شده خوب جا نیفتد مسلما خوب هم جوش نمیخورد و این بد جوش خوردن میتواند سطح مفصل ران را ناهموار کند و این ناهمواری موجب بروز آرتروز در بلند مدت میشود. استئوآرتریت همچنین میتواند به علت آسیب غضروف سر استخوان ران یا غضروف استابولوم به علت ضربه و یا بدنبال آسیب غضروف مفصل ران بدنبال نکروز سر استخوان ایجاد شود.

آسیب عصب سیاتیک و دررفتگی مفصل ران

در در رفتگی خلفی مفصل ران ممکن است به عصب سیاتیک که در پشت مفصل قرار دارد آسیب وارد شده و این عصب فلج شود. در این موارد معمولا شاخه پرونئال عصب سیاتیک بیش از شاخه تیبیال آن آسیب میبیند ( علامت آن معمولا بصورت بیحسی در پشت پا و عدم توانایی در بالا آوردن مچ پا یا انگشت شست پا است). این آسیب معمولا از نوع نوروپراکسی است و در اغلب اوقات بصورت خود بخود و با گذشت چند ماه بهبود میابد.

استخوان سازی نابجا و دررفتگی مفصل ران

ممکن است بدنبال در رفتگی مفصل ران، پس از چند ماه استخوان اضافه در عضلات اطراف مفصل ایجاد شود. پزشک معالج معمولا برای پیشگیری از ایجاد این عارضه از زمان در رفتگی تا تا چند هفته پس از آن به بیمار ایندومتاسین میدهد. این استخوان های نابجا ممکن است موجب محدود شدن حرکات مفصل ران شوند. در این صورت پزشک معالج اقدام به خارج کردن این استخوان ها به توسط عمل جراحی میکند.

برای آشنایی با درمان در رفتگی مفصل ران بر روی لینک کلیک کنید

منبع:ایران ارتوپد

تماس