یکی از آسیب های عضلات پشت ساق کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق آنها است. کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق در افراد میانسالی که فعالیت های بدنی سنگین و ورزشی انجام میدهند بیشتر دیده میشود. در ورزش هایی که جهت حرکت فرد به ناگهان تغییر میکند مانند بسکتبال، دویدن در زمین ها ناهموار و سراشیبی و یا در تنیس این آسیب بیشتر ایجاد میگردد.
مکانیسم ایجاد و علائم آسیب عضلات پشت ساق بسیار شبیه به آسیب تاندون آشیل است با این تفاوت که محل آن متفاوت میباشد. در آسیب های تاندون آشیل محل آسیب و درد در پشت و پایین ساق و بر روی تاندون است در حالیکه در کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق این محل بالاتر و در پشت و وسط ساق میباشد.
کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق میتواند براثر ضرب مستقیم به آنها مانند ضربه لگد بازیکن حریف به پشت ساق ایجاد شود.
عضلات پشت ساق دو تا هستند. عضله بزرگتر گاستروکنمیوس Gastrocnemius muscle نامیده میشود. عضله بین گاستروکنمیوس و استخوان های ساق عضله سولئوس Soleus muscle است که کوچکتر بوده و در واقع در زیر گاستروکنمیوس قرار گرفته است.
این دو عضله در پایین به توسط تاندون مشترک خود که تاندون آشیل نامیده میشود به استخوان پاشنه متصل میگردد. هر دو این عضلات با انقباض خود موجب پایین آمدن کف پا میشوند. عضله گاستروکنمیوس در بالاتر از زانو به کندیل های استخوان ران میچسبد پس انقباض آن موجب خم شدن زانو هم میشود. وقتی زانو خم شده است پایین آوردن کف پا فقط به عهده عضله سولئوس است.
انواع
کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق به سه درجه تقسیم میشوند که عبارتند از
- درجه یک Grade 1 : در این گروه از آسیب ها فیبرهای عضلات کشیده شده اند و در تعدادی از آنها کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق های ظریف و میکروسکوپی ایجاد شده است. عضلات پشت ساق دردناک میشوند. با این حال ورزشکار میتواند به ورزش خود ادامه دهد. درد کشیدگی در پشت ساق تا یکی دو هفته باقی میماند.
- درجه دو Grade 2 : در این گروه از آسیب ها فیبرهای عضلانی پشت ساق بطور نسبی و ناقص پاره شده اند. بیماران درد شدیدی در پشت ساق دارند که با راه رفتن بیشتر میشود. پشت ساق متورم بوده و درد با پایین آوردن کف پا بیشتر میشود.
- درجه سه Grade 3 : در این گروه از آسیب ها فیبرهای عضلانی پشت ساق بطور کامل پاره میشوند. در این بیماران درد شدید و ناگهانی در پشت ساق ایجاد میشود. پشت ساق متورم و کبود شده و بیمار نمیتواند کف پا را به پایین بیاورد.
تفاوت محل های کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق و تاندون آشیل و خونریزی ناشی از پارگی عضله
همانطور که گفته شد کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق بیشتر در افراد میانسال دیده میشود. در این افراد توانایی انعطاف پذیری عضلات کم شده و در هنگامی که این عضلات تحت نیروهای کششی قرار میگیرند بیشتر احتمال دارند گرچه حتی آماده ترین عضلات هم اگر تحت نیروهای کششی بسیار قوی قرار گیرند پاره میشوند.
محل کشیدگی و پارگی معمولا در ضعیف ترین قسمت آنها یعنی محل اتصال فیبرهای عضلانی به تاندون آشیل است.
ا کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق که ممکن است با احساس صدا همراه باشد درد شدید و ناگهانی در پشت ساق احساس میشود. بعد ازآن انقباض عضله دردناک میشود و هرگونه تلاش برای پایین آوردن کف پا به جهت اینکه مستلزم انقباض عضلات است موجب بروز درد میشود.
محل درد در پشت و پایین ساق و بیشتر در سمت داخلی است. در کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق، عضلات پشت ساق متورم شده و بعد از یکی دو روز پوست پشت ساق کبود میگردد.
فشار دادن عضلات پشت ساق با انگشت در این بیماران بخصوص فشار به سمت داخلی عضلات موجب افزایش درد میشود. ممکن است در حین فشار ملایم با انگشت به پشت ساق، پزشک متوجه یک فرورفتگی شود که در واقع محل کشیدگی و پارگی عضلات پشت ساق است. بالا آوردن کف پای بیمار موجب بیشتر شدن درد میشود.
-
اطلاعات بیشتر….
جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با هر کدام از مقاله های زیر بر روی آن ها کلیک کرده ومقاله موردنظر را مطالعه کنید
