داروهای ضدالتهاب در درمان آرتروز

داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (غیر کورتونی) چه جایگاهی در درمان آرتروز دارند؟

داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (بروفن، ایندمتاسین، ناپروکسن، تولمتین، دیکلوفناک سدیم و…) از شایعترین و رایجترین داروهای مصرفی در جامعه می باشند. این داروها هم خاصیت ضددرد و هم خاصیت ضدالتهابی دارند. بنابراین به طور گسترده در کنترل بسیاری از دردها، از جمله آرتروز، دردهای مفصلی، سردرد، دندان درد و… نقش دارند.

دارویی مثل بروفن وقتی به میزان 400 میلی گرم، سه بار در روز مورد استفاده قرار گیرد، خاصیت ضد درد دارد اما اگر میزان مصرف آن را به 800 میلی گرم سه بار در روز برسانیمف علاوه بر خاصیت ضددرد داشتن، خاصیت ضدالتهابی نیز دارد. همانطور که در مطالب قبلی عنوان شد، قسمتی از درد مفاصل به علت التهاب ایجاد شده در اعضاء شرکت کننده ی ساختمان مفصل می باشد در بعضی از مفاصل شدت این التهاب کم و در بعضی زیاد است.

به عنوان مثال درد ناشی از آرتروز انگشتان تا حدود زیادی به علت سینوویت (التهاب سینوویوم یا همان پرده ی پوشاننده ی غضروف مفصلی) می باشد بنابراین دور از انتظار نیست که درد مفاصل انگشتان تا حدود زیادی به علت سینوویت (التهاب سینوویوم یا همان پرده ی پوشاننده غضروف مفصلی) می باشد. بنابراین دور از انتظار نیست که درد مفاصل انگشتان به استفاده از مقادیر ضدالتهاب بروفن (800 میلی گرم سه بار در روز) پاسخ مناسب بدهد.

شدت التهاب در زانوهای دو فرد مبتلا به آرتروز نیز با هم متفاوت است. این نکته باعث می شود که مثلاً زانو درد مادربزرگ به بروفن با دوز ضدالتهاب پاسخ مناسب دهد. اما پدربزرگ علی رغم استفاده از دوز کافی دارو، همچنان نالان باشد.

واقعیت این است که قبل از شروع درمان برای یک مفصل به راحتی نمی توان متوجه شد که التهاب عامل چند درصد درد بیمار است. البته اگر مفصل اخیراً شعله ور شده باشد و علائمی از التهاب مانند آب آوردن، گرمی، قرمزی و تورم مفصل وجود داشته باشد و علائمی از التهاب مثل آب آوردن، گرمی، قرمزی و تورم مفصل وجود داشته باشد، به راحتی می توان متوجه وجود التهاب به عنوان عامل درصد بزرگی از درد آرتروز شد.

مشکل وقتی است که علائم ظاهری التهاب (گرمی، قرمزی و…) وجود ندارند. برای استفاده از انواع داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، اشاره ای کوتاه به انواع آن ها همراه با اشکال دارویی رایج می کنیم.

1- بروفن (ایبوبروفن): این قرص در بازار دارویی ایران به صورت قرص های 200 و 400 میلی گرمی صورتی رنگ وجود دارد. انواع 800 میلی گرم آن نیز که تولید کشورهای دیگر و وارداتی است، گاهگاهی در داروخانه ها مشاهده می شود. همانطور که اشاره شد، استفاده از 400 میلی گرم سه بار در روز (در یک انسان بالغ حداقل 60 کیلوگرمی) خاصیت ضددرد دارد اما اگر به میران 800 میلی گرم سه بار در روز استفاده شود، علاوه بر خصایت ضد درد، خاصیت ضدالتهابی نیز دارد.

2- دیکلوفناک سدیم: این دارو به صورت قرص های 25، 50 و 100 میلی گرمی (معمولاً آهسته رهش) در بازار دارویی وجود دارد. اگر به میزان 25 میلی گرم سه بار در روز مصرف شود، خاصیت ضددرد دارد اما با مصرف حدقل 50 میلی گرم سه بار در روز در یک انسان 60 کیلوگرمی خاصیت ضدالتهابی به آن اضافه می شود. دیکلوفناک سدیم به صورت شیاف های 50 و 100 میلی گرمی همچنین به صورت ژل در بازار دارویی موجود است.

3- ناپروکسن: این دارو به صورت قرص های 250 و 500 میلی گرمی، همچنین به صورت شیاف های 500 میلی گرمی مورد استفاده قرار می گیرد.

4- ایندومتاسین: این دارو به شکل کپسول های معمولاً زردرنگ 25 میلی گرمی، قرص های 75 میلی گرمی آهسته رهش، همچنین به صورت شیاف های 50 و 100 میلی گرمی در بازار وجود دارد. ژل ایندومتاسین از شکل های دیگر این دارو می باشد.

5- پیروکسیکام: این دارو به صورت کپسول های قرمز رنگ 10 میلی گرمی در بازار دارویی وجود دارد.

یکی از تفاوت های عمده ی داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی با هم، تفاوت در نیمه عمر آن ها است. این تفاوت در نیمه عمر باعث می شود تا تعداد داروهای مصرفی در روز را تغییر دهیم برای مقایسه اجازه دهید، نیمه عمر چند دارو را با هم مقایسه کنیم.

بیماران مبتلا به آرتروز می توانند برای درمان زانو خود به بهترین مرکز جامع ارتوپدی و فوق تخصص زانو در تهران (دکتر وریانی)  مراجعه کرده واز بهترین و جدید ترین و پیشرفته ترین روش های درمانی این مرکز استفاده کنند.

• اطلاعات بیشتر….

جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با هر کدام از مقاله های زیر بر روی آن ها کلیک کرده ومقاله موردنظر را مطالعه کنید.

بهترین راه درمان آرتروز

                          راههای جلوگیری از آرتروز

                                                      آرتروز زانو و تشخیص آن

منبع:برگرفته از کتاب