عوارض داروهای ضدالتهاب در درمان آرتروز

از مقایسه نیمه عمر داروهای متعدد می توان به این نتیجه رسید که دیکلوفناک و بروفن باید به تعداد 3 تا 4 بار در روز مورد استفاده قرار گیرد در حالی که ایندومتاسین و ناپروکسن را می توان 2 بار در روز و پیروکسیکام را یک بار در روز استفاده کرد.

دانستن نیمه عمر سایر داروها نیز برای پزشکان مفید است. بر همین اساس است که مثلاً در درمان بیماری فشار خون بالا، از کاپتوپریل باید 3 تا 4 بار در روز استفاده کرد، در حالی که مصرف آتنولول 1 بار در روز کافی است.

با توجه به کاربرد فراوان این گروه از داروها، همچنین نقش اصلی آن ها در کنترل علائم بالینی آرتروز، چندنکته ی مهم در مورد این داروها به آگاهی خوانندگان محترم می رسد:

1. یکی از عوارض اصلی این گروه از داروها آسیبی است که به دستگاه گوارشی فوقانی (معده و دوازدهه) می رسانند آسیب مخاط دستگاه گوارش از طریق مستقیم و غیر مستقیم وارد می شود. این داروها به صورت موضعی اثر کرده و باعث ایجاد زخم می شوند، از طرف دیگر به خاطر نقشی که در مهار ساخته شدن پروستاگلاندین ها دارند، مخاط معده را نسبت به اسید آن، آسیب پذیر کرده، زخم ها و خراش های گوناگون می توانند ایجاد کنند.

پروستاگلاندین ها علاوه بر نقشی که در پروسه التهاب دارند، به صورت یک لایه ی محافظ مخاط معده را پوشانده، مانع از اثر اسید بر آن می شوند. اگر بیمار سابقه ی بیماری زخم معده یا دوازدهه را نداشته باشد، نیازی به استفاده از داروهای خانواده مهارکننده ی ترشح اسید معده مثل اُمپرازول، فاموتیدین نیست.

اما اگر بیماری سابقه ی این اختلالات را ذکر کند باید قبل از شروع دارو از وجود یا عدم وجود زخم باخبر شد.. اگر واقعاً زخمی وجود داشته داشت باید با استفاده از داروهای استاندارد زخم را درمان کرد و آنگاه همزمان با استفاده از رانی تیدین و… داروی ضدالتهاب را هم ادامه داد.

2. یکی از عوارض دیگر این گروه از داروها، تجمع آب و نمک در بدن است. شاید در بین خانواده ی خود بیمارانی داشته اید که مثلاً در اثر مصرف بروفن، ایندومتاسین و…، دچار ورم در اندام تحتانی شده اند. البته ایجاد ورم در همه بیماران و به یک نسبت دیده نمی شود.

بروفن و سایر داروهای این خانواده، همانطور که در افراد مختلف تأثیرات درمانی متفاوت دارند، باعث ایجاد ورم به درجات مختلف نیز می شوند. علاوه بر ایجاد ورم، در اثر تجمع آب و نمک، بعضی از بیماران دچار فشار خون بالا شده و یا فشار خون آنها که قبلاً به خوبی کنترل می شده، از کنترل خارج می شود و پزشک با استفاده از کاهش دوز این داروها یا اضافه کردن یک داروی ضد فشار خون، مثلاً یک داروی ادرارآور به درمان فشار خون ایجاد شده، کمک می کند.

3. اختلال در کارکرد کلیه ها، یکی دیگر از عوارض این گروه دارویی می باشد. این اختلال، به خصوص وقتی خود را نشان می دهد که بیمار از قبل دچار درجاتی از نارسایی کلیه شده باشد. درجاتی که خود را با افزایش اوره و کراتی نین در خون نشان می دهد.

تأثیر جدی که در این گروه از داروها بر کارکرد کلیه می گذارند، باعث شده است که تا حدود زیادی در این افراد منع مصرف داشته باشند. از طرف دیگر به خاطر این عارضه ی مهم معمولاً توصیه می شود افراد مسن مصرف کننده ی بروفن، ایندمتاسین، ناپروکسن و… هر چند مدت یک بار، کارکرد کلیه خود را مورد ارزیابی قرار دهند.

برای این کار پزشک می تواند پس از تجویز یک دوره ی 2 ماهه درمان برای بیمار آزمایشات ارزیابی کننده کارکرد کلیه مثل اوره و کراتی نین را در خواست کرده و از او بخواهد، دو ماه بعد همراه با جواب آزمایشات مراجعه کند.

4. بعضی از مطالعات نشان داده اند که بعضی از داروها از جمله ایندومتاسین ممکن است باعث پیشرفت سیر آرتروز مفصل هیپ شوند. ایندومتاسین این آسیب را از طریق تخریب استخوان زیر غضروف انجام می دهد.

بیماران مبتلا به آرتروز می توانند برای درمان آرتروز خود به بهترین مرکز جامع ارتوپدی و فوق تخصص زانو در تهران (دکتر وریانی)  مراجعه کرده واز بهترین و جدید ترین و پیشرفته ترین روش های درمانی این مرکز استفاده کنند.

• اطلاعات بیشتر….

جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با هر کدام از مقاله های زیر بر روی آن ها کلیک کرده ومقاله موردنظر را مطالعه کنید.