یکی از بیماری هایی که در ناحیه ی زانو به خصوص درمیان ورزش کاران ایجاد می شود ایلیوتیبیال باند یا زانوی دوندگان می باشد.این عارضه در بین کسانی که به صورت مکرر ورزش های سنگین مانند دوچرخه سواری و فوتبال و ورزش هایی از این قبیل می پردازند بیشتر دیده می شود.
در بیماری ایلیوتیبیال باند این نوار بافتی که از لگن تا زانو کشیده شده است به علت کشش های مکرری که در حین انجام نادرست بعضی ورزش ها به آن وارد میشود ملتهب و دردناک میگردد.
علائم
سندروم ایلیوتیبیال باند یا زانوی دوندگان معمولا با احساس درد در سمت خارجی زانو درست بالاتر از مفصل زانو شروع میشود. درد بعد از فعالیت های بدنی مثل راه رفتن، دویدن و دوچرخه سواری شدیدتر شده و ممکن است به بالا در ران و یا به پایین در ساق تیر بکشد.
دویدن طولانی بر روی زمین ناهموار و یا دویدن با کفش نامناسب بخصوص کفشی که در اثر استفاده زیاد دچار سایش در قسمت خارجی کفی شده میتواند شدت درد را افزایش دهد. گاهی اوقات بیمار در سمت خارج زانو و با خم و راست شدن آن احساس صدا و تقه میکند.
درمان
معمولا ایلیوتیبیال به کمک نرمش های کششی و انجام اقدامات پیش گیرانه قابل درمان می باشد.
مهمترین اقدامات درمانی عبارتند از:
1- نرمش های کششی بر روی ایلیوتیبیال باند
2-تقویت عضلات گلوتئال در لگن
3-استفاده از گرما یا سرمای موضعی برای کاهش درد
4-استفاده از کفش مناسب در حین ورزش
5-داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
6-تزریق کورتیکواستروئید در بورس زیر ایلیوتیبیال باند
در صورتیکه بعد از چند ماه استفاده از روش های ذکر شده پاسخ درمانی مناسبی گرفته نشود پزشک ارتوپد ممکن است تصمیم به استفاده از جراحی بگیرد. در عمل جراحی که برای این بیماری انجام میشود بورس بین ایلیوتیبیال باند و کندیل خارجی استخوان ران برداشته شده و با انجام شکاف هایی در ایلیوتیبیال باند طول آن بلندتر میگردد.
نرمش های کششی
انجام صحیح حرکات و نرمش های کششی مناسب به درمان بیماری ایلیوتیبیال کمک می کنند. دو نرمش کششی اصلی برای ایلیوتیبیال باندو چگونگی انجام انها به این شرح می باشد.
کشش در حالت ایستاده
در این نرمش کششی فرد سر پا ایستاده و دو اندام تحتانی را بصورت ضربدری بر روی زمین قرار میدهد. به این معنی که کف پای راست را در سمت چپ کف پای چپ قرار میدهد. سپس تنه را به سمت مقابل لگن گرفتار خم میکند و یا با فشار دست بر روی طرف سالم لگن، آن را به سمت لگن گرفتار هل میدهد. این وضعیت را چند ثانیه حفظ کرده و سپس مجددا به حالت اول بازمیگردد. حرکت چند مرتبه تکرار میشود. این حرکت را میتوان به روش های متفاوتی انجام داد.
کشش در حالت نشسته
در این نرمش کششی فرد بر روی زمین نشسته و در حالیکه لگن طرف مبتلای خود را بر روی یک استوانه یا رول نرم قرار میدهد کف پای طرف سالم را در جلوی ساق طرف مبتلا گذاشته و هر دو کف دست را بر روی زمین قرار میدهد. سپس با کمک فشار دو دست و کف پای سالم که بر روی زمین قرار گرفته اند سعی میکند با راست و چپ بردن تنه خود، استوانه یا رول را در طول ران یعنی بین لگن و زانو بغلطاند.
