علل
– پوکی استخوان در دوران یائسگی زنان بسیار شایع است، زیرا در این دوران هورمون استروژن بسیار در بدن زنان کم می شود. همچنین کمبود مواد معدنی مانند کلسیم، پروتئین و ویتامین D و استعمال دخانیات مثل سیگار باعث پوکی استخوان می شود.
– در شرایط کمبود مواد معدنی در رژیم غذایی، بدن این کمبود را از بافت های استخوانی می گیرد و این کار در طول زمان باعث فقر استخوان ها از لحاظ مواد معدنی و در نتیجه پوکی استخوان می شود. همچنین با بالا رفتن سن تخریب بافت استخوانی بیش از ساخت آن می شود و با گذشت زمان و در دوران کهنسالی پوکی استخوان بروز می کند.
– برخی از بیماری ها مثل پرکاری تیرویید، کم کاری غدد جنسی، آرتریت روماتوئید، هپارین فنی توئین نیز در طول زمان باعث آن می گردند. عوامل دیگری نیز مثل کم تحرکی یا کمبود وزن بیشتر از 10% نسبت به وزن دوران جوانی یا بی ام آی (Body Mass Index: BMI) کمتر از 19 عوامل وراثتی و اعتیاد به الکل باعث پوکی استخوان هستند.
– باور بر این بود که مصرف بیش از اندازه کافئین از فاکتورهای خطر است، اما تحقیقات تازه نشان می دهد ارتباط زیادی بین استئوپروزی و مصرف کافئین وجود ندارد. پوکی استخوان فقط وقتی که ایجاد شکستگی کند باعث شکایت افرد می شود. اهمیت دارد بدانیم از دست دادن استخوان به تنهایی باعث درد یا شکایتی نمی شود.
– برای مثال نمی توان کمردرد یا پشت درد را به حساب پوکی استخوان گذاشت مگر اینکه یک شکستگی ایجاد شده باشد. برخلاف بسیاری از بیماری های مزمن دیگر که علائم و نشانه های متعددی دارند، همانطور که اشاره شد پوکی استخوان یک بیماری خاموش و بدون علامت است تا زمانی که یک شکستگی ایجاد شود که اغلب موارد آن در مهره ها و سپس در استخوان رادیوس( از استخوان های ساعد)، لگن و سایر استخوان ها رخ می دهند.
شکستگی های لگن وخیم ترین عارضه پوکی استخوان بوده و میزان مرگ و میر آن در سال اول بیش از 20% است. شکستگی های ناشی از پوکی استخوان، شکستگی هایی هستند که به طور معمول در آن موقعیت ها در افراد سالم شکستگی استخوان رخ نمی دهد. که این شکستگی ها به عنوان شکستگی ناشی از شکنندگی در نظر گرفته می شوند. شکستگی های لگن پس از سقوط رخ می دهند، اما دو سوم شکستگی های مهره ای به صورت خاموش بوده و با یک فشار مختصر مانند بلند کردن یک جسم، عطسه کردن و خم شدن رخ می دهند.
درمان
گرچه هنوز هیچ درمانی برای بازگرداندن اثرات سوء پوکی استخوان وجود ندارد، اما می توان کارهای زیادی کرد تا سرعت از دست دادن استخوان در آینده کاهش یابد و به حداقل برسد. برخی از درمان های دارویی به منظور کمک به کند کردن از دست دهی بافت استخوان و حفاظت توده استخوانی وجود دارند. درمان های پوکی استخوان شامل موارد زیر است:
- گروه دارویی بیس فسفونات ها (مثل آلندورنات (Alendronate)، پامیدرونات (Pamidronate)، رزیدرونات (Residronate) و…)
- آگونسیت، آنتاگونسیت های استروژن (رالوکسیفن، تاموکسیفن و…)
- هورمودارون درمانی جایگزین (Hormone Replacement Therapy: HRT)
- کلسی تونین (Calsitonin)
- هورمون پاراتیروئید
- جراحی ترمیمی مهره ها (کیفوپلاستی)