آرتروز زانو یکی از علل شایع درد زانو در سالمندان بوده که علاوه بر درد و تورم، سبب اشکال در راه رفتن آن ها نیز می گردد. اغلب با سایر مفاصل همراه بوده و بیشتر در افراد بالای 50 سال دیده می شود و شیوع آن در زنان بیشتر از مردان است. آرتروز زانو ممکن است یکطرفه یا دوطرفه باشد و معمولاً قسمت داخلی زانو بیش از قسمت خارجی آن مبتلا می شود، زیرا فشار بیشتری روی این قسمت وارد می شود.
علل و دلایل
علل مساعد کننده آرتروز زانو شامل ضربه های مختلف به زانو مثل شکستگی ها، دررفتگی ها، پارگی منیسک، فشار بیش از حد به زانو به دلیل تغییر شکل های فیزیکی زانو مثل پای پرانتزی و…، عفونت های مختلف زانو، فعالیت های ورزشی زیاد به خصوص کوهنوردی و فوتبال و عوامل ارثی هستند .
در ایران آرتروز زانو بین استخوان کشکک و استخوان ران شایع تر است و علت آن وضع اجتماعی ما است زیرا اکثر افراد در موقع نشستن و غذاخوردن روی زمین به صورت دو زانو و چهارزانو می نشینند و همچنین به نظر می رسد توالت های ایرانی نیز در این افزایش شیوع بی تقصیر نباشند.
علائم و نشانه ها
علائم و نشانه های آرتروز زانو مثل سایر آرتروزها شامل درد، محدودیت حرکات مفصلی، و خشکی مفصل، تجمع مایع در مفصل و تغییر شکل زانو به صورت پرانتزی شدن پاها در مراحل انتهایی است .
آرتروز زانو از علائم برجسته بیماری است که در ابتدا خفیف بوده و پس از راه رفتن طولانی برای بیمار به وجود می آید. در مراحل پیشرفته درد به تدریج شدت پیدا کرده به طوری که در مراحل آخر حتی چند قدم راه رفتن هم برای بیمار مشکل می شود و غالباً به عضلات ساق و ران انتشار می یابد. در بیمارانی که آرتروز بین کشکک و استخوان ران دارند درد بیشتر در موقع بلند شدن پس از مدتی طولانی نشستن، بلند شدن از روی توالت ایرانی ویا بالا و پایین رفتن از پله ها به وجود می آید. در حالی که در آرتروز زانو بین استخوان ران و استخوان درشت نی درد و حساسیت بیشتر در کنار داخلی (عمدتاً) و یا خارجی زانو وجود دارد. گاه بیمار اظهار دارد حرکات زانو با صداهایی همراه است. تشخیص آرتروز زانو با شرح حال و معاینه بالینی و تصاویر رادیولوژی داده می شود.
درمان
– درمان آرتروز زانو با استراحت دادن و استفاده کمتر از زانو (عدم دو زانو و چهارزانو نشستن، استفاده از توالت فرنگی، کاهش بالا و پایین رفتن از پله ها و…).
– کاهش وزن
– گرم نگه داشتن موضع (سرما باعث تشدید درد بیمار می شود).
– استفاده از داروهای مسکن مثل ایبوپروفن، دیکلوفناک، ناپروکسن و…مفید هست.
– فیزیوتراپی و تقویت عضلات چهار سر ران، و کشش عضلات پشت ران که در بهبود آرتروز زانو و ناراحتی و جلوگیری از پیشرفت بیماری بسیار مؤثر است .
– در صورت لزوم و عدم پاسخ به درمان های حمایتی فوق، تزریق کورتون داخل مفصل (نباید به طور مکرر تکرار شود) .
– استفاده از زانوبندهای مناسب سبب پایداری زانو و تسکین زانو درد بیمار می شود .
– اگر هیچ یک از اقدامات فوق در تسکین درد بیمار مبتلا به آرتروز زانو و ناتوانی وی مؤثر واقع نبوده و بیمار در انجام کارهای روزمره خود نیز دچار مشکل بود و بیماری آرتروز زانو بر کیفیت زندگی وی تأثیر گذاشته باشد، اقدامات جراحی از جمله تعویض مفصل توصیه می شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با هر کدام از مقاله های زیر بر روی آن ها کلیک کرده ومقاله موردنظر را مطالعه کنید.
بهترین راه درمان آرتروز
راههای جلوگیری از آرتروز
آرتروز زانو و تشخیص آن
منبع:برگرفته از کتاب دردهای مفصلی
