درمان‌ها
در بسیاری از موارد، JRA بیماری آرتروز مفصلی کودکان با ترکیبی از دارو، تن درمانی و ورزش درمان می‌شود. درموارد خاص، فرزند شما نیاز به تزریق کورتیکوستیروئیدها به مفصل و یا جراحی خواهد داشت.
هدف درمان تسکین و برطرف کردن درد مفاصل و التهاب، کند کردن یا جلوگیری از تخریب مفاصل و برگشت عملکرد مفاصل برای رشد مطلوب، فعالیت فیزیکی و رشد و پیشرفت اجتماعی و احساسی کودک می‌باشد.
داروها
پزشک برای التهاب و درد داروهای غیراستیروئیدی غیرالتهابی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن را تجویز می‌کند. این داروها با محدود کردن ترشح موادشیمیایی مضر از گلوبول‌های سفید خون، به کاهش التهاب و درد کمک میکنند.
برحسب واکنش کودک به دارو، دوز بالاتر یا پایین‌تر از آن موردنیاز خواهد بود. پزشک باید توضیح دهد که آن دارو چه مصرفی دارد و عوارض جانبی آن چیست. خیلی مهم است که کودک تا زمانی که پزشک تجویز می‌کند مصرف دارو را ادامه دهد.
اگر این داروها التهاب مفاصل را کنترل نکرد، پزشک از داروهای دیگر مثل متوترکسات استفاده خواهد کرد. همچنین می‌توانید درمورد جدیدترین راهکارهای درمانی از پزشک کودکتان سوال کنید.
تن درمانی
داشتن یک برنامه تن درمانی منظم برای کنترل هر نوع آرتروز لازم و حیاتی است. متخصص تن‌درمانی اهمین برخی فعالیت‌ها و ورزش‌های مناسب را برای شما توضیح خواهد دارد. او تمریناتی با دامنه حرکت مناسب برای برگرداندن قابل انعطاف مفاصل و همچنین تمریناتی برای کمک به تقویت قدرت و استقامت بیمار توصیه می‌کند.
ورزش منظم
وقتی فرزندتان دچار درد می‌شود، طبیعی است که بخواهد ساکن یک جا بنشیند. اما خیلی مهم است که یک برنامه ورزشی منظم داشته باشد. عضلات او باید قوی و سالم باشند تا بتوانند از مفاصلشان محافظت کنند. ورزش منظم همچنین به حفظ دامنه حرکت کودک هم کمک می‌کند.
فرزندتان باید در خانه و مدرسه ورزش و فعالیت فیزیکی منظم داشته باشد. فعالیت‌های ایمن مثل پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری برای او توصیه می‌شود. دقت کنید که فرزندتان حتماً قبل از شروع ورزش بدن خود را گرم کند. اگر ورزش را به یک فعالیت خانوادگی تبدیل کنید باعث می‌شود ورزش کردن فعالیتی مفرح و لذت‌بخش برای فرزندتان باشد.
درمورد محدودیت‌های ورزشی فرزندتان حتماً با پزشک او مشورت کنید. برخی ورزش‌ها ممکن است برای مفاصل و استخوان‌های فرزندتان خطرناک باشند. علاوه براین اطمینان یابید که فرزندتان یک رژیم غذایی متعادل داشته باشد که حای میزان کافی کلسیم برای تقویت سلامت استخوان‌ها باشد
تشخیص
برای تشخیص JRA، پزشک سابقه پزشکی بیمار را به دقت بررسی کرده و معاینه جسمی برای او انجام می‌دهد. همچنین دستور رادیولوژی و تست خون می‌دهد تا سایر مشکلات که می‌تواند علائم مشابهی داشته باشد را خط بزند.
آزمایشات دیگری که ممکن است انجام شود عبارتند از:
• CBC (شمارش کامل خون) که یک تست خون شایع برای ارزیابی کلیه ترکیبات سلولی خون ازجمله گلوبول‌های قرمز، سفید و پلاکت‌ها می‌باشد. اختلال و ناهنجاری در تعداد و ظاهر این سلول‌ها می‌تواند به تشخیص مشکلات بیمار کمک کند.
• کشت خون که آزمایشی است برای تشخیص باکتری که موجب عفونت در جریان‌خون شده است. اینکار برای خط خوردن احتمال عفونت انجام می‌شود.
• آزمایش مغزاستخوان که این امکان را به پزشک می‌دهد به جایگاه تشکیل شدن خون نگاهی بیندازند تا مشکلاتی مثل لوکمی را تشخیص دهند.
• سرعت رسوب گلوبول‌هاس قرمز که سرعت ته نشین شدن گلوبول‌های قرمز خون در ته لوله آزمایشگاهی را اندازه‌گیری می‌کند. این سرعت وقتی التهابی در بدن وجود داشته باشد معمولاً بالا می‌رود.
• تست عامل مفصلی، پادتنی که در کودکان مبتلا به نوعی JRA تولید می‌شود اما در بزرگسالان مبتلا به JRA بیشتر یافت می‌شود.
• تست ANA (پادتن ضدهسته‌ای) که آزمایش خونی برای تشخیص خود ایمنی بدن است. همچنین برای پیش‌بینی مشکلات چشمی در کودکان مفید است.
• اسکن استخوان برای تشخیص تغییرات ایجاد شده در استخوان‌ها و مفاصل برای ارزیابی علل درد بی‌دلیل استخوان‌ها و علل درد مفصل‌ها.
دربرخی موارد، پزشک از جراح ارتوپد می‌خواهد مفاصل کودک شما را معاینه کند و از مایع مفصلی برای آزمایش نمونه‌برداری کند.
همچنین پزشکان احتمال برخی عفونت‌های خاص مثل بیماری لایم که علائم مشابهی دارد یا همراه با آرتروز ایجاد می‌شوند را نیز آزمایش میکنند.
منبع: كيدز پرشيا
