مشکلات التهاب تاندون، ورم کیسه های مفصلی و سندرم Impingement شانه ممکن است به تنهایی و یا باهم به وجود آیند. اگر ماهیچه سرشانه و کیسه های مفصلی آسیب ببینند و ورم کنند، بین سر استخوان بازو و زائده کتف فشرده می شوند. اگر این مشکلات دائما بوجود آیند، تاندون ها، عضلات و … کشیده می شوند و درد ایجاد می کنند. از آنجایی که التهاب تاندون شانه در تمامی آسیب دیدگی های تاندون های شانه وجود ندارد، این گروه از آسیب دیدگی ها ممکن است پارگی تاندون شانه نیز نامیده شود.
علائم التهاب تاندون شانه شامل شانه درد ، ورم و قرمزی است.
هنگامی که تاندون سرشانه ملتهب شود و ورم کند، در زائده استخوان کتف گیر می افتد. فشرده شدن ماهیچه سر شانه به نام سندرم Impingement خوانده می شود.
گاهی التهاب تاندون شانه و سندرم Impingement توسط تورم کیسه های بین تاندون و استخوان به وجود می آید. این التهاب به نام ورم کیسه های مفصلی خوانده می شود.
التهاب بوسیله بیماری هایی نظیر آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) و ورزش هایی که زیاد از شانه کار می کشند، نیز ممکن است به وجود آید.
علائم
از مهمترین علائم التهاب تاندون شانه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
سخت خوابیدن بر روی شانه
شروع آهسته درد و ناراحتی در سرشانه یا یک سوم بالایی بازو
زمانی که بازو در بالای سر قرار بگیرد، التهاب مفاصل و تاندون ها باعث به وجود آمدن درد می گردد.
تشخیص
التهاب تاندون ها و ورم کیسه های مفصلی به کمک تاریخچه پزشکی و معاینات پزشکی تشخیص داده می شوند.
سندرم Impingement توسط تزریق مقدار کمی ماده بیهوشی در زیر زائده استخوان کتف (بلندترین قسمت کتف) تشخیص داده می شود.
درمان
کاهش درد و ورم توسط استراحت کردن و استفاده از یخ و داروهای ضد التهاب، اولین قدم برای درمان پارگی تاندون شانه و التهاب آن است.
برخی پزشکان از صدا درمانی استفاده می کنند. در این روش، جریان خون بهبود می یابد و بافت گرم می شود.
کشش و ورزش های قدرتی نیز ممکن است استفاده گردد.
برخی دیگر از تزریق کورتیکواستروئید در زیر زائده استخوان کتف استفاده می کنند. اما باید خیلی احتیاط کنند، زیرا این تزریق ممکن است تاندون ها را xt-align: justify;”>مراقبت های اولیه در خانه :
پاره کند.
اگر بعد از 6 تا 12 ماه، بیماری بهتر نشد، باید عمل جراحی صورت گیرد. همچنین برخی درمان التهاب تاندونیت با لیزر را پیشنهاد می‌کنند.
درمان کشیدگی های رباطی , تاندونی و عضلانی
– استراحت به ناحیه آسیب دیده
– سرما درمانی با یخ در محل آسیب : کمک به کاهش تورم و اسپاسم می کند
– بانداژ کردن محل آسیب با باندهای نواری و کشی: به کاهش تورم کمک می کند
– بالا نگه داشتن محل آسیب بالاتر از سطح قلب.
– استفاده از داروهای ضد درد ( استامینوفن ) و ضد درد و ضد التهاب ( ایبوبروفن )
درمان پزشکی :
– گاهی بر حسب تشخیص پزشک برای کشیدگی های شدید و پاره شدگی ها استفاده از آتل لازم است
– چنانچه پاره شدگی کامل در عضله یا رباط داشته باشیم جراحی لازم می شود
پیشگیری
– گرم کردن کافی ( حداقل 15 دقیقه ) قبل از ورزش
– انجام حرکات کششی مناسب ( که حداقل 20 ثانیه هر کشش طول بکشد ) بر روی عضلات درگیر در ورزش یا کار مربوطه
– عدم انجام فعالیتهایی که می توانند سبب آسیب شوند و بدن آمادگی آنها را ندارد مثل بلند کردن اجسام سنگین
پیش آگهی
– هدف از درمان کشیدگی ها و پارگی های عضلانی, رباطی بازگشت به وضعیت قبل از آسیب دیدگی است لذا منظور این است که هدف بهبودی کامل است. زمان لازم برای بهبودی بستگی به شدت آسیب دارد. این زمان می تواند از چند روز در پیچ خوردگی مچ پا تا چند ماه در پارگی رباط زانو که جراحی شده است متفاوت باشد.
منبع: تبيان، پورتال پزشكي ورزشي
