لوپوس اریتماتوزسیستمیک یک اختلال مزمن، التهابی، با واسطه ی ایمنی و چند سیستمی بافت همبند است که اغلب زنان(به ویژه در سنین باروری) را درگیر می سازد و پوست، مفاصل، کلیه‌ها و غشاهای سروزی را مبتلا می کند. علت بیماری هنوز روشن نیست. به نظر می رسد استعداد ژنتیکی، وجود آنتی بادی‌هایی که ضد DNA کار می کنند و عوامل محیطی مانند عفونت‌های ویروسی، در پیدایش آن دخالت داشته باشند. حدود 25درصد مبتلایان به لوپوس اریتماتوز، به سندرم شوگرن نیز مبتلا می شوند.
درمان تغذیه‌ای لوپوس اریتماتوز
در حال حاضر هیچ راهنمای عملی غذایی خاص برای درمان این بیماران وجود ندارد. البته لازم است که رژیم بر اساس نیاز فرد تنظیم شود. الویت‌ها شامل برخورد با عوارض بیماری و اثرات داروها بر عملکرد ارگانها و متابولیسم غذایی است.
نیازهای پروتئینی، به علت اختلال عملکرد کلیوی در اثر بیماری و عوارض جانبی استروئید‌ها تغییر می کند. به همین دلیل دریافت سدیم و مایعات به طور معمول محدود می شود. اگر چه رژیم محدود از چربی‌های اشباع پیشنهاد شده است، مطالعات بیشتری برای اثبات کارآیی آن ضروری می باشد.کارآیی تغییرات رژیمی به طور وسیعی در مدل‌های حیوانی لوپوس مطالعه شده است. نیازهای انرژی باید بر اساس وزن خشک افراد تنظیم شود. هدف از تعیین نیازهای انرژی باید تامین و حفظ وزن معمول بدن باشد.
انواع لوپوس
*لوپوس اريتماتوز ديسكوييد
یک اختلال مزمن پوستى است که تعداد کمى از بیماران مبتلا به لوپوس سيستميك اريتماتوز نیز هستند در این بیمارى پچهای خارش‌دار ، قرمز ، پوسته دهنده بر روی صورت ، سر و پشت گوشها پدیدار میگردند .
* لوپوس اريتماتوز سيستميك
يك اختلال خودايمني مزمن است كه اندامهاي مختلفي چنان پوست ، مفاصل و كليه را درگير مي‌كند . این عارضه شایعترین نوع این بیماری بوده و معمولا با همان نام لوپوس اطلاق می گردد . افراد متأثر از این بیماری دارای طیف وسیعی عوارض هستند .
* لوپوس اريتماتوز ناشی از دارو
بیمارى است با علائم مشابه لوپوس که در نتیجه استعمال پاره ای از داروها ایجاد میگردد .
* لوپوس اريتماتوز نوزادان
یک بیمارى نادر میباشد که نوزادان دچار آن میگردند و با علائم پوستى ، قلبى و همچنین کاهش پلاکت هاى خون تظاهر میکند .
علائم پوستی لوپوس اریتماتوز
1- ضايعات Discoid: اين ضايعات به شكل سكه بوده و معمولا در نواحي از پوست، كه در معرض نور آفتاب هستند، ديده مي شود مثل سر و گوش و بخش مركزي صورت و بيني بندرت ممكن است لبها، دهان و زبان نيز درگير شود. اين ضايعات باعث بروز اسكار شده و اگر در سر باشد در آن ناحيه باعث طاسي مي شود.
2- ضايعات جلدي تحت حاد: تعدادي ضايعات غير اسكار گذار، قرمز و پوسته دار هستند كه به شدت به نور آفتاب حساسند و در برابر نورUV تشديد مي شوند. دور صورت به شكل پروانه ظاهر مي شوند و ممكن است به كل بدن منتشر شوند. اين ضايعات غالبا تغييرات رنگدانه اي بر روي صورت باقي مي گذارند. حدود 50% از بيماراني كه با درگيري اين نوع ضايعه همراهند، درگيري ساير ارگانها را نيز دارند. از جمله آرتريت، درگيري كليوي و خوني.
3- Lupus profundus: يك فرم نادر پوستي است كه چربي زير جلدي در ابتدا برجسته و به شكل ندولي مي شود كه دردناك است كه بيشتر نواحي فوقاني بازو و تنه را درگير مي كند و معمولا با درگيري ساير ارگانها همراه است.
4- ضايعات لوپوس اريتماتو حاد: كه به آنهاmalar rash يا ضايعات پروانه اي مي گويند. در بيماران مبتلا به لوپوس ديده مي شود. ممكن است از قرمزي خفيف تا پر رنگ متفاوت باشد (rosy cheeks) و گاهي همراه با تاول يا پلاك باشد.
از جمله علائم غير اختصاصي پوستي درگيري مو است. بيش از از بيماران مبتلا به لوپوس درجات متفاوتي از ريزش موي قابل برگشت دارند كه با تشديد بيماري داخلي آنها، بيشتر مي شود. بعلاوه موهاي اين افراد شكننده و خشك شده و نازك تر به نظر مي رسد. (Lupus hair). از طرفي بروز آلوپسي آره آتا يا ريزش موي سكه اي در اين افراد شايع است.
بيماران مبتلا به لوپوس ممكن است ضايعات التهابي عروق خون نيز داشته باشند كه ممكن است به شكل كراست و زخم و ندولهاي دردناك مشخص شود. در اين افراد ممكن است در اثر سرما تغيير رنگ انگشتان رخ دهد و به رنگ آبي يا قرمز متمايل شود كه به آنRaynaud’s phenomenon گفته مي شود ويا در اثر سرما ممكن است ندولهاي دردناكي در ناحيه انگشتان دست و پا ظاهر شود. بنابراين خشكي مو و نازكي و تغييرات ديگر ناشي از بيماري لوپوس مي باشد و احتمالا به درمانهاي لوپوس ارتباطي ندارد.
منبع:دکتر سردار,کاردرمانی
