محققین استرالیایی نشان داده اند که در خانمها ارتباط محکمی بین ژنهایی که چاقی را کنترل میکنند و شکستگی گن وجود دارد. آنها شش ژن را که میزان چربی بدن و چاقی افراد را کنترل میکنند را در دی ان ای 934 زن بررسی کردند. سن این زنان همگی بالای 60 سال بوده و وضعیت استخوانی آنها در سال های 1988 تا 2007 بررسی گردید. در این محدوده زمانی 102 نفر دچار شکستگی لگن شدند.
منظور از شکستگی لگن در این مطالعه شکستگی های بالای استخوان ران در ناحیه لگن است.
احتمال شکستگی لگن در این سن بطور متوسط سالانه 11 درصد است. مطالعه نشان داد که اگر ژنوتیپ فرد (یعنی خصوصیات ژنتیکی وی) حاوی ژن های یاد شده نباشد این احتمال به 10 درصد کاهش میابد و در صورت وجود ژن ها احتمال شکستگی به 16 درصد افزایش خواهد یافت.
این مقاله در مجله اندوکرینولوژی بالینی Clinical Endocrinology به چاپ رسیده و میتواند به پیش بینی احتمال شکستگی لگن در خانمها کمک کند. این مطالعه نشان میدهد که در کسانی که ژن های یاد شده را دارند احتمال شکستگی لگن 82 درصد افزایش پیدا میکند. دیگر عواملی که احتمال شکستگی لگن را زیاد میکنند عبارتند از بالا رفتن سن، سابقه شکستگی و پوکی استخوان
نکته قابل توجه در این مطالعه اینست که وجود این ژنها به تنهایی ریسک شکستگی را بالا میبرد و این افزایش ریسک مستقل از وجود یا عدم وجود پوکی استخوان یا BMI فرد است. محققین میگویند اینکه این ژن ها چگونه احتمال شکستگی لگن را بیشتر میکنند مشخص نیست ولی ممکن است موجب تغییراتی در کارکرد سلول های استخوانی شود.
منبع:ایران ارتوپد
