تشخیص دررفتگی مفصل ران ( در رفتگی لگن)

بدنبال دررفتگی مفصل ران، ناحیه لگن بیمار بشدت دردناک بوده و وی قادر به حرکت دادن مفصل و حرکت دادن ران خود نیست. اگر هم کسی بخواهد ران بیمار را حرکت بدهد بیمار بشدت مقاومت کرده و از درد زیاد شکایت میکند.

در در رفتگی خلفی، ران بیمار در وضعیت خاصی قرار گرفته است به طوری که ران طرف مبتلا به جلو آمده و به ران طرف دیگر نزدیک میشود و کل اندام تحتانی به داخل چرخش پیدا میکند. همچنین کل اندام تحتانی حدود 3-2 سانتیمتر کوتاه تر میشود بطوریکه میبینیم پاشنه پای مبتلا بالاتر از پاشنه پای سالم قرار گرفته است.

در در رفتگی قدامی، مفصل ران در حالت باز و چرخش خارجی قرار گرفته و ران طرف آسیب دیده از ران سالم دور میشود.

اگر بیماری که دچار در رفتگی مفصل ران شده آسیب های دیگری در نقاط دیگر بدن داشته باشد ( مثلا شکستگی تنه ران هم داشته باشد) ممکن است دررفتگی لگن از نظر پنهان مانده و تشخیص داده نشود. علت اینست که تغییر وضعیتی که معمولا در هنگام در رفتگی لگن در اندام تحتانی بوجود میاید، به علت شکسته شدن استخوان ران دیگر دیده نمیشود.

از طرف دیگر درد شدید دررفتگی مفصل لگن و ران ممکن است به حساب شکستگی ران گذاشته شود. پس بسیار مهم است که در هر بیمار که دچار ضربات بسیار شدیدی شده است یا بیماری که اندام های متعددی از او آسیب دیده است و بخصوص در هر بیماری که دچار شکستگی تنه استخوان ران شده است مفصل ران بدقت بررسی شود.

از لحاظ آناتومی، عصب سیاتیک بسیار نزدیک و درست در پشت مفصل ران قرار دارد و در تعدادی از کسانی که در رفتگی خلفی یا پشتی مفصل ران دارند سر استخوان ران بدنبال بیرون آمدن از حفره استابولوم به عصب سیاتیک فشار وارد میکند. این فشار در ده درصد کسانی که دچار دررفتگی مفصل ران شده اند موجب آسیب به عصب سیاتیک و بروز علائم فلجی در آن میشود. پس معاینه عصب سیاتیک در هر کسی که دچار این نوع در رفتگی شده مهم بوده و باید به دقت انجام شود.

درد شدید که ممکن است به پاها و زانو کشیده شده یا درد کمر به دنبال زمین خوردن یا وارد شدن فشار زیاد از  علائم دررفتگی لگن می باشد ، همچنین می توان به موارد دیگری از جمله : ایجاد مشکل ، در راه رفتن یا وارد شدن فشار زیاد به زانو ، کاهش توانایی حرکت دادن لگن ، ضعف در مفصل لگن آسیب‌دیده ، بیحسی یا گزگز و مورمور پاها که می‌تواند باعث درگیر شدن عصب در موارد دررفتگی شود ، اشاره نمود .

تشخیص قطعی دررفتگی مفصل ران توسط عکسبرداری ساده ار ناحیه لگن است. در رادیوگرافی دیده میشود که سر استخوان ران از درون حفره استابولوم خارج شده است. در مواردی که پزشک معالج به وجود شکستگی های همراه با دررفتگی شک کند ممکن است نیاز به بررسی های تصویربرداری بیشتری مانند سی تی اسکن هم وجود داشته باشد.

برای آشنایی با درمان در رفتگی مفصل ران بر روی لینک کلیک کنید

منبع:ایران ارتوپد

تماس