درمان پا چنبری
درمان عارضه ی پا چنبری که به صورت مادرزادی در برخی نوزادان وجود دارد در هفته های اول تولد به محض پی بردن و تشخیص به موقع با گچ گرفتن و انجام برخی مراقبت ها قابل درمان می باشد اما اگر با این روش پاچنبری بهبود نیابد درمان جراحی توصیه می شود. این وضعیت در حدود 5 درصد بیماران اتفاق می افتد و نیاز به جراحی پیدا می کنند.
جراحی
جراحی پاچنبری معمولاً در سنین 12-6 ماهگی انجام می شود. در حین جراحی پزشک جراح ارتوپد، با بریدن لیگامان ها و تاندون های خاصی، استخوان ها را در وضعیت مناسب قرار می دهد. سپس استخوان ها را بمدت شش هفته با پین در همان وضعیت نگه میدارد.
مراقبت بعد از جراحی
بعد از جراحی گچ گیری انجام می شود و تمام اندام تحتانی بچه در یک گچ بلند قرار داده می شود.
بعد از شش هفته پین ها و گچ خارج می شوند و به مدت چهار هفته دیگر برای بچه یک گچ کوتاه تر گرفته میشود. بعد از آن بچه باید برای یکسال یا بیشتر از بریس استفاده کند تا عارضه پا چنبری عود نکند. در حدود 50 تا5 درصد بچه ها تغییر شکل پا با عمل جراحی اول بطور کامل خوب نمیشود و نیاز به عمل جراحی دوم پیدا میکنند. در رابطه با استفاده از بریس و ارتز به چند نکته باید توجه داشت:
1- در روزهای اول استفاده از بریس و ارتز باید به طور مرتب پای بچه را زیر نظر داشت تا مطمئن شد کفش، پای او را اذیت نمی کند و پوست پا و انگشتانش تاول نزند. بچه تا چند روز از بریس ناراحت است ولی پس از آن به بریس عادت می کند.
2-به بچه یاد بدهید که می تواند با بریس زانوهایش را خم و راست کند.
3-قرمزی یا تاول در پشت پاشنه نشانه این است که پاشنه در کفش خوب جا نگرفته است. مطمئن شوید که پاشنه کاملاٌ در کفش است و بند های کفش محکم بسته شده اند.
عوارض
پاهای بچه هایی که برای درمان پاچنبری آنها از روش جراحی استفاده شده است معمولاً سفت تر و کمی خشک تر از استفاده از روش غیر جراحی است.بعد از درمان پاچنبری پای بچه تقریبا طبیعی می شود. او می تواند بدود و بازی کند و از کفش های معمولی استفاده کند. با این حال پا هیچ وقت کاملا نرمال و طبیعی نمی شود. اندازه کفش پای درمان شده معمولا یک شماره کوچکتر از پای سالم است و حرکات آن کمی محدودتر و خشک تر است. ساق پای بچه هم از ساق طرف سالمش قدری لاغرتر باقی می ماند.
