ساکروایلئیت به التهاب مفصل ساکروایلیاک در محل اتصال استخوانهای ستون فقرات به استخوان های لگن گفته می شود.
پزشک متخصص طب فیزیکی پس از تشخیص علت بیماری ساکروایلئیت ،درمان مناسب را تجویز خواهد کرد که ممکن است شامل موارد زیر باشد.
● داروهای مسکن:در صورتی که مسکن های ساده مانند استامینوفن، ایبوپروفن(ژلوفن،ادویل) وناپروکسن با مقدار کم باعث بهبودی درد نشود،ممکن است داروهای قویتر مانند ایندومتاسین و سایر داروها توسط پزشک تجویز شود.باید به عوارض گوارشی وکلیوی این داروها توجه شود.
● شل کننده های عضلانی در درمان ساکروایلئیت
● داروهایی مانند سیکلوبنزاپرین(فلکسریل،آمریکس)،باکلوفن ومتوکاربامول(روباکسین) ممکن است اسپاسم وگرفتگی عضلات را درمان کند.
● مهار کننده های تومور نکروزیز فاکتور(TNF): این داروها مانند اتانارسپت(انبریل)، آدالیموماب(هومیرا)، اینفلیکسیماب(رمیکید) اغلب برای نوعی ازساکروایلئیت که همراه بیماری اسپوندیلیت انکیلوزان است ،تجویز می شود.
● درمانهای فیزیوتراپی وطب فیزیکی:متخصص طب فیزیکی ممکن است برحسب نوع بیماری، ورزشهای کششی برای حفظ انعطاف پذیری مفصل و ورزشهای تقویت کننده عضلات برای افزایش ثبات عضلانی تجویز کند.
● تزریق کوتیکواستروئید داخل مفصل ممکن است انجام شود. تعداد تزریقات در طول سال باید محدود باشد تا ضعیف شدن استخوان وتاندون ها بوجود نیاید.
● در صورتیکه عفونت علت ساکروایلئیت باشد ،پس از معاینه وانجام آزمایشات لازم و تشخیص دقیق درمان شروع می شود. بعنوان مثال اگر بروسلوز علت ساکروایلئیت باشد آنتی بیوتیک هائی مانند داکسی سیکلین،استرپتومایسین،جنتامایسین ،ریفامپین،کوتریموکسازول برحسب پروتکل درمانی مورد نظر پزشک تجویز می گردد.
● ایمپلنت وسیله تحریک کننده الکتریکی ممکن است در بعضی موارد توصیه شود.
● عصب زدائی(denervation)رادیوفرکوئنسی:انرژی رادیو فرکانس می تواند تخریب عصبی ایجاد کند که باعث بهبودی درد می شود.
● جراحی:عمل جراحی فیوژن مفصل بندرت ممکن است نیاز باشد.باید توجه داشت که معمولا به عمل جراحی برای درمان ساکروایلئیت نیازی نیست.
منبع:دکتر رئیسی و دکتر احدی
