در عمل جراحی که برای درمان پرانتزی بودن زانو انجام میشود استخوان درشت نی در زیر مفصل زانو بصورت عرضی برش داده میشود. به زبان دیگر به توسط پزشک ارتوپد بصورت کنترل شده ای شکسته میشود. سپس در این محل بین قطعات از هم جدا شده زاویه ای داده میشود. بدین طریق میتوان زاویه بین امتداد استخوان های ران و ساق را تغییر داده و در نتیجه پرانتزی بودن زانو را درمان کرد.
بعد از اینکه پزشک جراح استخوان های از هم جدا شده را در امتداد جدیدی گذاشت باید به طریقی آنها را تا مدتی بیحرکت کند تا این قطعات به هم جوش بخورند. این کار قبلا با گچ گیری انجام میشود. در این روش کل اندام تحتانی بیمار در یک گچ بلند از کف پا تا بالای ران قرار داده میشود و این گچ حدود یکی دو ماه میماند تا استخوان ها جوش بخورند. سپس برای زانو فیزیوتراپی انجام میشود تا حرکات زانو که به علت مدتی بیحرکت ماندن در گچ محدود شده اند بهتر شوند.
امروزه بسیاری از جراحان ترجیح میدهند که به جای گچ گیری از پیچ و پلاک استفاده کنند. در این روش قطعات استخوان در وضعیت جدید به توسط پیچ و پلاک به هم متصل میشوند تا جوش بخورند. در این روش نیازی به گچ گیری نبوده و بیمار میتواند حرکات زانوی خود را بلافاصله بعد از جراحی شروع کند. با این حال در این روش معمولا نیاز به خارج کردن پیچ و پلاک ها چند سال بعد از جراحی وجود دارد.
در دراز مدت این دو روش ممکن است تفاوت زیادی با هم نداشته باشند. نتیجه درمان بیش از آنکه وابسته به این روش ها باشد بسته به تبحر جراح در انجام درست درمان و انجام درست دستورات پزشک به توسط بیمار است.
منبع:ایران ارتوپد
