پای پرانتزی (به انگلیسی: Genu Varum) نامیده می شود.در حالت طبیعی ایستاده با زانوهای صاف، زمانی که قوزک ها کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، نباید فاصله چندانی بین زانوها وجود داشته باشد.اگر به هر دلیلی فاصله بین زانوها افزایش یابد، درحالی که قوزک ها به هم چسبیده اند زانوی پرانتزی (ژنوواروم) نامیده می شود.
عوامل زانوی پرانتزی
-عدم هماهنگی در صفحه رشد(در کودکان)
-بیماریی‌های که باعث کاهش ماده معدنی استخوان می شوند(مثلاً بیماری راشیتیسم و استئومالاسی)
– به دنبال ضربات وارده(به ویژه به صفحه رشد)
-آرتروز (استئوآرتریت)
-پارگی رباطهای زانو
-شکستگی‌های انتهایی استخوان ران که منجربه بد جوش خوردن شده اند
-شکستگی قسمت فوقانی استخوان درشت نی(به علت بد جوش خوردن)
-بیماری پاژه
-آرتریت روماتویید
نمونه ای از تمرینات کششی زانوی پرانتزی
– در حالی که رو به شکم دراز کشیده اید، برای درمان زانو پرانتزی ، مچ پا را به خارج چرخانده و زانو را راست کنید تا عضلات نیمه غشایی و نیمه وتری تحت کشش قرار گیرند.
– حرکت فوق را در وضعیت خوابیده به پشت انجام دهید.
– در وضعیت ایستاده در کنار چوب موازنه یا میز از پهلو قرار گیرید و به ترتیب یک پا را به طور مستقیم بالای آن بگذارید. سپس پاسی اتکا را دورتر نگه دارید و با تنه به طرف پایی که روی میز قرار دارد خم شوید.
– در وضعیت ایستاده قرار گیرید در حالی که پاها از یکدیگر فاصله گرفته و از ناحیه جانب داخلی مچ به زمین فشار آورید. می‌توان برای کمک به کشش ناحیه کشاله و داخلی ساق، دست موافق پای تحت کشش را بر روی ناحیه خارجی ران در بالای مفصل زانو قرار داده و ران را به طرف داخل و پایین فشار داد.
– در وضعیت نشسته با گرفتن مچ پا آن را به حالت چرخش به خارج ببرید.
– در وضعیت نشسته به حالت قورباغه با کمک دستها، تنه را از زمین به کشش عناصر استاتیک جانب داخلی زانو بپردازید.
منبع:ویکی پدیا.افق 5
