راههای درمان آرتروز

منظور از داروهای حمایت کننده غضروف چیست و این داروها چه نقشی در ایجاد بهبود مفاصل مبتلا به آرتروز دارند؟

امروزه در قسمت هایی از جهان، داروهایی وارد چرخه ی درمان آرتروز شده اند که نقش آنها حمایت از غضروف مفصلی بوده و به صورت تزریق داخل مفصلی یا خوراکی مورد استفاده قرار می گیرند. بعضی از این داروها عبارتند از: گلیکوزآمینوگلیکان پلی سولفات، هیالورونان، گلیکوزامین، کندراتین و… . مطالعات متعدد نشان دهنده ی سودمند بودن استفاده از این داروها می باشد.

 داروهای ضدافسردگی همچنین سایر داروهای متفرقه چه تأثیری در درمان بیماران مبتلا به آرترزو دارد؟

مطالعات نشان داده اند که استفاده از داروهای ضد افسردگی و داروهای مهارکننده ی اشتها، می توانند به درمان درد ناشی از آرتروز کمک کنند. به عنوان مثال، یکی از این داروها آمی تریپتیلین است که با مقادیر پایین یعنی 10 تا 25 میلی گرم در شب و به هنگام خواب می تواند به کنترل درد کمک کند.

البته با توجه به اینکه تعدادی از بیماران با مصرف امی تریپتیلین پر اشتها شده و بر وزنشان اضافه می شود، می توان در چنین بیمارانی از داروهای مثل فلوکستین، سیتالوپرام و آسنترا استفاده کرد.

فلوکسیتن به میزان 10 تا 20 میلی گرم، سیتالوپرام 20 تا 40 میلی گرم و آسنترا یا سرترالین به میزان 50 میلی گرم که معمولاً پس از نهار و یا در ساعت 4 عصر تجویز می شوند، داروهای مناسب هستند. از مدتی قبل، مصرف موضعی کاپسایسین (Capsaicin) که از فلفل قرمز گرفته می شود، در درمان موضعی آرتروز کاربرد پیدا کرده است.

علاوه بر آنچه که عنوان شد، تاکنون داروهای فراوانی برای کنترل علائم بالینی و درد بیماران مبتلا به آرتروز مورد امتحان قرار گرفته اند که پاسخ های متعدد و متفاوتی داشته اند. بعضی از داروها عبارتند از: هورمون هایی مثل استروژن، مهارکننده هایی مثل تاموکسی فن، کلروکین، اسید آسکوربیک، روغن سیلیکون و تتراسیکلین.

جراحی چه جایگاهی در درمان آرتروز دارد و از چند نوع جراحی می توان برای درمان آرتروز استفاده کرد؟

همانطور که قبلا به آن اشاره شد، پروتکل درمانی آرتروز را می توان به یک هرم تشبیه کرد که در قاعده ی آن اقدامات غیردارویی مثل اموزش بیمار، رعایت رژیم غذایی و اطمینان خاطر دادن به بیمار قرار دارد و در قله ی آن یعنی آخرین اقدام درمانی، جراحی قرار دارد. چهار نوع اقدام اصلی جراحی برای درمان آرتروز در جدول زیر آورده شده است. لزوم استفاده از هر نوع اقدام جراحی هم در روبروی آن آمده است.

از آنجایی که دستکاری مفصل می تواند تا حدودی باعث ناپایداری آن در آینده شده، به علاوه پیگیری پس از عمل جراحی نیازمند اقدامات بازتوانی و نو توانی فراوانی است، همچنین مانند هر عمل جراحی دیگر با عوارض ناخواسته همراه است، بسیاری از پزشکان متخصص ارتوپدی، انجام جراحی را برای قدم های آخر نگه می دارند و موقعی از آن استفاده می کنند که دیگر امیدی به درمان بیمار با استفاده از اقدامات غیر جراحی نیست.

به عبارت دیگر متخصصین ارتوپدی (دکتر وریانی) برای درمان آرتروز وقتی دست به چاقو می شوند که بیمار به اصطلاح نه بتواند راه برود، نه بتواند بخوابد و نه بتواند کار کند. «Can not walk, can not sleep or can not work»

وقتی قرار شد برای درمان درد بیمار « که اصلی ترین لزوم کاربرد جراحی است» از جراحی استفاده شود، با توجه به شرایط بالینی و رادیولوژیک، بیمار ابتدا به انواع اقدمات ممکن و در دسترس فکر کرده و در نهایت با کنار هم قرار دادن، فاکتورهای مختلف مثل وزن بیمار، سن بیمار، جنس بیمار و اراده و توانمندی او برای انجام پیگیری های پس از عمل و همچنین وضعیت اقتصادی، اجتماعی بیمار یکی از راه های متعدد جراحی را انتخاب کرده با بیمار و اطرافیان او در میان می گذارد.

بیماران مبتلا به آرتروز می توانند برای درمان آرتروز خود به بهترین مرکز جامع ارتوپدی و فوق تخصص زانو در تهران (دکتر وریانی)  مراجعه کرده واز بهترین و جدید ترین و پیشرفته ترین روش های درمانی این مرکز استفاده کنند.

• اطلاعات بیشتر….

جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با هر کدام از مقاله های زیر بر روی آن ها کلیک کرده ومقاله موردنظر را مطالعه کنید.

راههای جلوگیری از آرتروز

                           تصورات غلط در مورد بیماری آرتروز و عوارض آن

                                                                                   علائم و نشانه های آرتروز

منبع:برگرفته از کتاب