افرادی که بیش از ۱۰ سال است که دیابت دارند، مردها، افرادی که کنترل قند ضعیفی دارند، عوارض قلبی- عروقی، رتین و یا عوارض کلیوی دارند، بیشتر از سایر بیماران در معرض خطر زخم پای دیابتی میباشند.
شرایط زیر در پای دیابتی همراه با افزایش خطر قطع عضو است:
- نوروپاتی محیطی و از دست دادن حس محافظتی (Protective)
- تغییر در بیومکانیک پا (درحضور نوروپاتی)
- مدارکی دال بر افزایش فشار بر پا، قرمزی و خونریزی در زیر پینه (کالوس)
- تغییر شکل استخوان
- بیماری عروق محیطی (کاهش یا نبودن نبض)
- سابقه زخم یا قطع عضو
- پاتولوژی شدید ناخن
علت زخم پای دیابتی ممکن است تحت تاثیر عوامل مختلفی باشد. رایج‌ترین دلایل زخم دیابتی عبارت‌اند از:
- گردش خون نامناسب
- قند خون بالا (هایپرگلیسمی)
- آسیب‌دیدگی عصبی
- تحریک یا زخم شدن پا
درمان زخم پای دیابتی آسان نیست برای اینكه عوامل زیادی در شروع و ادامه زخم دخالت دارند. برای درمان موفق و با دوام لازم است كه به تمام این عوامل توجه شود:
•برداشتن نسوج مرده
•كاهش عوامل تشدید كننده
•كنترل قند
•كنترل عفونت
•آموزش بیمار
•در صورت نیاز ترمیم عروقی
هدف اولیه سعی در بسته شدن زخم های دیابتی است.
