استئوآرتریت یا سائیدگی زانو که به آن آرتروز زانو هم میگویند از شایعترین علل درد زانو در سنین متوسط و بالا است که در آن غضروف مفصل دچار آسیب و خوردگی میشود.
مهمترین علامت آرتروز زانو درد است. در این بیماری درد به آهستگی شروع شده و شدت آن به آرامی افزایش میابد. در ابتدا درد فقط بعد از راه پیمایی های طولانی ایجاد میشود ولی با شدت یافتن بیماری ممکن است با چند قدم راه رفتن هم زانو درد شروع شود.
شدت درد بعد از راه رفتن، بالا رفتن از پله و زانو زدن هم افزایش میابد. معمولا دمای محیط هم روی شدت درد موثر است بطوریکه درد در هوای سردتر شدیدتر است.
بعد از مدتی مفصل متورم میشود که میتواند به علت ضخیم شدن بافت سینوویال و یا به علت افزایش مایع سینوویال و یا به علت استئوفیت های زانو باشد.
مفصل ممکن است سفت شود بطوریکه بیمار نمیتواند زانو را کاملا خم یا راست کند. درد و تورم و حتی خشکی مفصلی معمولا در صبح ها و یا بعد از مدتی بیحرکتی زانو شدیدتر میشود.
از دیگر علائم استئوآرتریت پیشرفته زانو تغییر شکل مفصل است و این عارضه بیشتر در مواقعی پیش میاید که آسیب یک سمت زانو بیش از سمت دیگر باشد. بطور مثال وقتی که قسمت داخلی زانو یعنی قسمت بین کندیل داخلی استخوان ران و پلاتوی داخلی تیبیا بیشتر دچار ساییدگی شود ساق به سمت داخل منحرف شده و زانو به صورت پرانتزی در میاید که به آن ژنو واروم Genu varum میگویند.
تشخیص ساییدگی زانو
پزشک معالج بعد از دیدن راه رفتن بیمار دامنه حرکت و تورم زانو را معاینه و بررسی میکند. دررادیوگرافی ساده به علت نازک شدن غضروف مفصلی فضای مفصل کاهش میابد. بعد از مدتی استخوان زیر غضروف متراکم تر و سفت تر میشود که در تصویر رادیولوژی بصورت سفیدتر دیده میشود. از دیگر علائم رادیوگرافی اسئوآرتریت یا آرتروز رانو ایجاد استئوفیت Osteophyte است. استئوفیت به استخوان های اضافی گفته میشود که در لبه سطوح مفصلی ایجاد میگردد.
