عوارض و علائم شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)

شکستگی اینترتروکانتریک Intertrochanteric fracture به شکستگی هایی میگویند که در آنها خط شکستگی از هر دو تروکانتر بزرگ و کوچک استخوان ران عبور میکند. شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) معمولا بدنبال زمین خوردن و در افراد مسن بخصوص در خانم های مسن دیده میشود. شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)  جزء شکستگی های اطراف مفصل ران بوده و در دسته شکستگی های لگن قرار میگیرند.

علت شیوع شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) در سنین بالا اینست که در این سنین بخصوص در خانم های بعد از سن یائسگی، ناحیه اینترتروکانتریک دچار پوکی استخوان میشود و ممکن است این پوکی، استخوان را به حدی ضعیف کند که با یک زمین خودن ساده دچار شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)  شود. شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) نسبت به شکستگی گردن استخوان ران معمولا در سنین بالاتر دیده میشود.

عارضه نکروز سر استخوان ران در این شکستگی ها دیده نمیشود و اکثر آنها جوش میخورند. شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)  ممکن است در جوانترها و بدنبال ضربات شدیدتر مانند تصادف اتومبیل ایجاد شود.

علائم شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)

علائم شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)  معمولا در فرد مسنی است که بدنبال زمین خوردن توانایی ایستادن و راه رفتن را از دست داده است. بیمار مبتلا به شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) درد شدیدی را در ناحیه لگن و کشاله ران احساس میکند که با فشار موضعی به ناحیه شکستگی یا با حرکت دادن اندام تحتانی بیشتر میشود.

در افراد خیلی ناتوان بخصوص آنهایی که قوای ذهنی شان قدری تحلیل رفته است مهمترین علامت شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) ناتوانی در راه رفتن است نه درد. در سنین بالا نمیتوان حساب زیادی روی درد به عنوان علامت شکستگی باز کرد. در فرد مسنی که تا حال راه میرفته و ناگهان توانایی راه رفتن خود را از دست داده است باید به این شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) شک کرد.

در معاینه شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) بیماران دیده میشود که اندام تحتانی طرف مبتلا قدری کوتاه تر شده است به این صورت که اگر هر دو اندام تحتانی این بیماران را در حالت خوابیده به پشت به هم بچسبانیم میبینیم پاشنه یک پا قدری بالاتر از پای دیگر قرار گرفته است. اندام تحتانی مبتلا در این بیماران در حالت استراحت و دراز کشیده به پشت، به سمت بیرون چرخیده است. شدت این کوتاهی اندام و چرخش پا به خارج بیش از چرخش به خارج در شکستگی گردن استخوان ران است.

تورم و خونمردگی در پوست روی شکستگی هم از دیگر علائم شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) است که معمولا یکی دو روز پس از شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) دیده میشود. خونمردگی در شکستگی گردن استخوان ران دیده نمیشود. تشخیص قطعی شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) به وسیله رادیوگرافی ساده داده میشود.

عوارض شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)

بعد از هر شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)  ممکن است بیمار با عوارض و مشکلاتی مواجه شود. این عوارض ممکن است ناشی از خود شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) باشد یا در جریان درمان ایجاد شود. مهمترین عوارض شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) عبارتند از :

عوارض عمومی و شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)

زخم بستر، عفونت ریوی، عفونت ادراری و لخته شدن خون در ساق و احتمال انتقال این لخته به ریه عوارض خطرناکی هستند که چه برای درمان بیمار از عمل جراحی شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) استفاده شود و چه نشود ممکن است بوجود آیند و جان بیمار را به خطر بیندازند. البته احتمال ایجاد این عوارض در کسانی که بدنبال شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) عمل نمیشوند بسیار بیشتر است.

جابجا شدن پیچ و پلاک و شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)

گاهی اوقات چند هفته پس از جراحی، پیچ گذاشته شده در سر استخوان ران از سر خارج شده و شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) مجددا جابجا میشود. این عارضه بیشتر در کسانی که پوکی استخوان شدید دارند یا شدت شکستگی اولیه در آنها زیاد بوده و یا در کسانی که به درستی عمل نشده اند بیشتر دیده میشود.

در صورتیکه جابجا شدن پیچ و پلاک و شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) زیاد باشد بیمار نیاز به عمل جراحی مجدد دارد. در این عمل جراحی پیچ و پلاک قبلی خارج شده، شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) مجددا جااندازی شده و با پیچ و پلاک جدیدی فیکس و بیحرکت میشود.

 بد جوش خوردن شکستگی و شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)

عارضه بد جوش خوردن شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) در مواردی بوجود میاید که درمان جراحی برای بیمار انجام نشده یا در حین جراحی قطعات شکسته شده خوب جا اندازی نشده باشند و یا بعد از جراحی، به علت جابجا شدن پیچ و پلاک قطعات شکسته شده مجددا جابجا شوند. در این موارد، اندام تحتانی مبتلا کوتاه تر شده و حالت چرخیده به خارج پیدا خواهد کرد.

این تغییر شکل ها در اکثر مواقع کم بوده و کوتاهی اندام با کمی بلندتر کردن پاشنه کفش جبران میشود. در موارد تغییر شکل شدید بخصوص اگر بیمار جوان باشد درمان بصورت انجام عمل جراحی استئوتومی است. در این نوع جراحی قسمت هایی از بالای استخوان ران نزدیک به محل شکستگی قبلی به توسط جراح و بصورت کاملا کنترل شده ای شکسته شده و سپس قطعات در وضعیت مناسبی قرار میگیرند. پس از آن به توسط پیچ و پلاک قطعات در جای خود فیکس و بیحرکت میشوند و به آنها اجازه داده میشود تا در وضعی جدید و اصلاح شده جوش بخورند.

جوش نخوردن شکستگی و شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک)

عارضه جوش نخوردن شکستگی در شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) کمتر از دیگر شکستگی های اطراف مفصل ران دیده میشود که به علل زیر است

• شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) در محل استخوان اسفتجی ایجاد شده است . استخوان اسفتنجی توانایی خوبی در جوش خوردن دارد
• سطح تماس قطعات شکسته شده در محل شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) زیاد است.
• خونرسانی محل شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) خوب است.

با این حال تعدادی از شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) ممکن است جوش نخورند. این وضعیت بیشتر در بیماری رخ میدهد که بدنبال شکستگی تحت درمان قرار نگرفته و یا پیچ و پلاک آن ها بعد از شکستگی جابجا شده است. درمان شکستگی استخوان ران (اینترتروکانتریک) جااندازی شکستگی و فیکس کردن قطعات شکسته شده با پیچ و پلاک و در مواردی استفاده از پیوند استخوان است.

• اطلاعات بیشتر….

جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با هر کدام از مقاله های زیر بر روی آن ها کلیک کرده ومقاله موردنظر را مطالعه کنید

عوارض دررفتگی مفصل ران (دررفتگی لگن)