عوامل پارگی رباط ACL
1 : عوامل محیطی. ورزش هایی که با پریدن و دویدن در ارتباطند احتمال آسیب رباط افزایش میابد
۲ : علل آناتومیک. احتمال آسیب رباط متقاطع جلویی در قسمت میانی , بیشتر از نواحی دیگر است. همچنین در خانم های ورزشکار , پارگی رباط بیشتر اتفاق می افتد.
۳ : علل هورمونی. با افزایش سطح هورمون استروژن , احتمال پارگی ACL بیشتر است.
درمان پارگی رباط ACL
به طور کلی درمان رباط صلیبی قدامی ACL به دو صورت غیر جراحی یا جراحی است. فیزیوتراپی در هر دو روش غیر جراحی و جراحی ( گاهی حتی قبل از عمل جراحی) جهت تسریع و افزایش کیفیت روند درمانی موثر است.
فیزیوتراپی در درمان پارگی رباط ACL
– کاهش درد , التهاب و تورم
– افزایش دامنه حرکتی مفصل
– تقویت عضلات با توجه به درجات آسیب
– آموزش تمرینات حس عمقی
– آموزش تمرینات زنجیره حرکتی بسته
– افزایش تعادل و عملکرد فرد
– برگشت سریع تر فرد به فعالیت های روزمره یا ورزش حرفه ای
عمل جراحی در پارگی رباط ACL
– روش ترمیمی : معمولا موفقیت آمیز نیست و نتایج خوبی به همراه ندارد.
– روش بازسازی : به دو روش بازسازی داخل مفصلی یا خارج مفصلی انجام میشود. در روش بازسازی رباط از یک بافت دیگر ( مثلا تاندون پاتلا و یا تاندون عضلات پشت ران ) استفاده می شود. روش بازسازی نتایج بهتری به همراه دارد.
منبع:ایران ارتوپد 1 . 2
