علائم ديسك كمر
فتق ديسك در ناحيه كمر، سبب بروز درد در ناحيه كمر و باسن و پشت يا جلوي ران می شود. اگر فشار روی رشته هاي نخاعی زياد باشد، بيمار از ناحيه زانو به پايين علايمي نظير درد، بي حسی، گزگز و مورمور، احساس سردي يا گرمی، گرفتگی مكرر عضلانی، ضعف يا لاغر شدن را تجربه مي كند، بيماري كه دچار ديسك كمر است نمي تواند براحتي خم شود و هنگام خم شدن احساس مي كند كه رگي در پشت زانويش كشيدگي پيدا مي كند. در بیماری دیسک کمر درد بيمار با سرفه کردن تشديد مي شود.
گاهي بيماران دیسک کمر، فقط از وجود گزگز و مور مور يا ضعف يا درد در ناحيه ساق، مچ پا يا انگشتان پاي خود شاكی هستند و كمر آنها اصلاً درد ندارد. براي بيشتر اين بيماران پذيرش اينكه مشكلات آنها به علت وجود بيماری در ناحيه كمر است، خيلی سخت است.
درمان فتق ديسک کمر
– درمان براساس شدت بيماری دیسک کمر فرق می كند. در موارد شديد كه بيرون زدگی ديسک بزرگ است و سبب فلج اندامهای تحتانی و يا بي اختياری در دفع ادرار يا مدفوع مي شود، جراحي بايد به سرعت انجام شود. در مواردي كه با فتق ديسک کمر فلج مختصری ايجاد شده است، اما بتدريج ميزان فلج رو به افزايش است نيز بايد فوری جراحی صورت بگيرد. در ساير موارد بیماران دیسک کمر، معمولاً به مدت يك هفته تا 10 روز استراحت نسبی توصيه می شود.
طي اين مدت بيمار بايد از نشستن حتي الامكان پرهيز كند و از خم و راست شدن و برداشتن اشياي سنگين يا رانندگي نيز دوری نمايد. معمولاً طی اين مدت به بيمار داروهای مسكن تجويز مي شود. اغلب بيماران مبتلا به دیسک کمر طی اين مدت 10 روزه، بهبود قابل توجهی پيدا می كنند. مي توان بعد از 10 تا 14 روز از زمان شروع بيماری دیسک کمر، برای بيمار از درمانهاي غير جراحي استفاده كرد مثلا براي بيمار ورزشهای مخصوصی را تجويز نمود كه آب درمانی و راه رفتن در آب در قسمت كم عمق استخر مي باشد و نيز نرمشهای كششی برای عضلات كمر و شكم نيز برای بیماران مبتلا به دیسک کمر مفيد است.
مي توان از فيزيوتراپی نيز در بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر نیز سود جست. تأثير روشهای درمانی نظير طب سوزنی، حجامت، استفاده از زالو و داغ كردن ثابت نشده است. روشهای درمانی «كايروپراكتيک» در ديسک كمر ممكن است خطرناک باشد و در درصد كمی از بيماران ممكن است سبب تشديد علايم شود.
اگر 4 تا 6 هفته از درمان بيمار مبتلا به فتق ديسك كمر بگذرد و بيمار همچنان درد شديدي بخصوص در پاها احساس كند يا فلج خفيف، اما پايداري در اندام تحتاني وجود داشته باشد به طوري كه بيمار نتواند فعاليتهاي روزمره خود را بخوبي انجام دهد، انجام جراحي توصيه مي شود.
امروزه روشهای متنوعی برای درمان جراحي فتق دیسک کمر وجود دارد. این روشها عبارتند از:
1- جراحی معمولی
2- جراحی میکروسکوپی
3- جراحی اندوسکوپی
4- جراحی با دستگاه دکمپرسور (عمل بسته دیسک)
5- جراحی نوکلئوتومی (عمل بسته دیسک)
6- کوبلیشن(عمل بسته دیسک)
7- جراحی لیزری
منابع: بيتوته، وبلاگ دكتر حيدريان
