نقرس

نقرس یکی از انواع بیماری های ورم مفاصل می باشد که با درد همراه است. نقرس در اثر افزایش اسید اوریک در خون به وجود می آید. یکی از عوامل افزایش دهنده ی اسید اوریک، دریافت زیاد مواد غذایی حاوی اسید آمینه ی “پورین” است.

اسید اوریک اضافی موجود در خون به شکل کریستال هایی در مفاصل ته نشین شده و باعث قرمزی، متورم و گرم شدن، درد و التهاب یک یا چند مفصل می گردد که بیشتر در انگشت شست پا، پاشنه پا، قوزک پا، زانو و آرنج ظاهر می شود.

حدود 95 درصد از مردان و 5 درصد از زنان دچار نقرس می شوند. زنان قبل از یائسگی، جزو گروه درگیر با نقرس می باشند.

 بیماری نقرس را بیماری پولدار ها می‌نامند چرا که این بیماری در اثر مصرف میزان بالای پروتئین پدید می‌آید و از آنجائی که مواد غذایی حاوی پروتئین‌هایی با کیفیت مانند گوشت، مرغ، ماهی و تخم مرغ جزو غذا های گران قیمت بشمار می‌آیند این بیماری را بیماری پولدار ها نام نهاده‌اند.

بر خلاف آنچه برخی می‌کوشند به ما بقبولانند مبنی بر اینکه باید روزانه به مقدار زیادی پروتئین مصرف کنیم تا تندرستی‌مان تضمین گردد، مصرف مجاز پروتئین برای یک فرد ۷۰ کیلوگرمی برابر با ۵۶-۴۲ گرم است که با مصرف روزانه ۳ برش نان بربری (هر برش به اندازه یک کف دست) و به اندازه یک قوطی کبریت پنیر و به اندازه دو بند انگشت گوشت و یا حتی همان نانی که برای صبحانه می‌خورید و ۱۰۰ گرم آجیل تأمین می‌گردد.

بیماران مبتلا به نقرس عموماً دچار حمله‌های شدید همراه با درد می‌شوند که اصولا در مناطق حساس دست و پا و اکثرا مفصل‌ها پدید می‌آید، حمله‌های نقرسی بسیار شدید و دردناک است! معمولا درد در ناحیه شصت پا شروع می‌شود و به نحوی دردناک است که از خواب بیدارتان می‌کند. البته درمان این بیماری ساده‌است و با تجویز داروهایی مانند کولشی سین به سرعت درد مرتفع می‌شود. نقرس بیماری است که خود را با افزایش اسیداوریک خون، التهاب دردناک مفاصل، رسوب کریستال‌های اورات سدیم و سنگ‌های کلیوی اسیداوریکی نشان می‌دهد.

نقرس در اثر تولید بیش از حد یا دفع کم‌ترازحد اسید اوریک (یا هر دو) بوجود می‌آید. از میزان۶۰۰ تا ۷۰۰ میلی‌گرم اسید اوریکی که روزانه دفع می‌شود، یک سوم از رژیم غذایی (پورین موجود در مواد غذایی مصرفی) و دو سوم از منابع داخلی بدن حاصل می‌شود.

۱۰ درصد موارد نقرس بر اثر تولید بیش از حد اسیداوریک و ۹۰ درصد آن بر اثر کاهش دفع اسیداوریک است. برخی از داروها و اختلالات و بیماری‌ها هم می‌توانند عامل افزایش غلظت اسید اوریک باشند. داروهایی که می‌توانند در این زمینه نقش داشته باشند عبارتند از: مصرف طولانی مدت و زیاد داروهای مُدر، لوودوپا، اسید نیکوتینیک، پیرازینامید و … . مصرف الکل و مشروبات الکلی نیز از عوامل افزایش اسید اوریک خون می‌باشد.

از اختلالاتی که می‌تواند منجر به افزایش اسیداوریک خون شود، می‌توان به لوسمی‌ها (سرطان خون)، لنفوم، نارسایی کلیه، گرسنگی‌های طولانی و مفرط، چاقی، مسمومیت با سرب و … اشاره کرد.

منابع: ویکی پدیا، تبیان