آرتريت روماتوئيديك بيماري مزمن سيستم خودايمني است كه باعث التهابات دردناك در مفاصل خصوصاً در مچ ها، انگشتان، زانوها و قوزك پا مي شود. از آنجا كه درمان كامل اين بيماري امكان پذير نيست، مراقبت از اين بيماران بايد با هدف كاهش دردها، فراهم آوردن امكانات و جلوگيري از پيشرفت بيشتر بيماري باشد.
اغلب اوقات براي كاهش ميزان دردها براي اين بيماران داروهاي مسكن تجويز مي شود. براي مثال در بيماري آرتريت با شدت كم مسكن هايي مانند ايبوپروفن، آسپرين و ناپروكسن سديم تجويز مي شود.
در حالي كه دردهاي شديد نيازمند مسكن هاي قوي تر براي متوقف ساختن التهاب به شمار مي رود.
علاوه بر توجه به مصرف داروها در زمان تعيين شده گاهي استفاده از مكمل هاي طبيعي مانند امگا3 و گلوكزامين نيز در كاهش التهاب، تورم و درد مفاصل موثر است.
انجام حركات ورزشي به طور منظم از شدت دردها مي كاهد. خستگي مفرط يكي از علائم مرتبط با آرتريت است به همين دليل انجام حركات ورزشي سبك سه بار در هفته سطح پائين انرژي را بهبود مي بخشد.
بايد توجه داشت انجام حركات ورزشي سنگين صدمات بيشتري را در اين دسته از افراد به همراه دارد و درد مفاصل را بيشتر مي كند. پياده روي، شنا و دوچرخه سواري باعث شل شدن مفاصل و تقويت ماهيچه ها مي شود و انجام آنها براي بيماران مبتلابه آرتريت توصيه مي شود.
تناسب بين استفاده از كمپرس سرد و گرم با آرام كردن ماهيچه ها درد را كاهش مي دهد و از شدت تورم مي كاهد. استفاده از حمام آب گرم و برخي از روغن هاي گياهي نيز در تخفيف درد آرتريت موثر است.
براي جلوگيري از شدت يافتن بيماري، بيمار بايد در شبانه روز به مقدار كافي استراحت كند. خوابيدن حداقل هشت ساعت در شب و چرت زدن در فواصل متعدد در طول روز روشي طبيعي براي كنترل بيماري است.
اطرافيان بايد در صورت نياز به بيمار براي انجام فعاليت هاي روزانه كمك كنند و با واگذاري كارهايي كه او قادر به انجام آنها است حس استقلال را در او تقويت كنند.
همچنين با صحبت كردن حمايت عاطفي لازم را به عمل آورند. واگذار كردن مسئوليت هايي به بيمار كه او قادر به انجام آنها باشد نيز در روحيه بيمار تاثير مثبتي خواهد داشت و از ابتلابه افسردگي و عزت نفس پائين در او جلوگيري مي كند.
منبع:مجیران
